ترسیم بازشو برای دیوارهای برشی در برنامه ETABS 2016

دیوار برشی سیستمی اقتصادی و مناسب در لرزه بندی سازه های بلند می‌باشد. استفاده از دیوار برشی باعث افزایش قابل توجه مقاومت و سختی سازه می‌شود و همچنین در کنترل تغییر شکل‌های جانبی سازه نقش بسزایی ایفا می‌کند. برای اینکه رفتار دیوار وارد مرحله غیر ارتجاعی شود لازم است شالوده دیوار آنقدر قوی باشد که در انتقال نیروها به زمین مشکلی برای دیوار ایجاد نکند.

همچنین لازم است رفتار دیافراگم‌ها یا کف‌ها همواره در محدوده ارتجاعی باقی بماند تا از طریق آنها و اتصال صلب آنها به دیوارها کلیه نیروها به دیوار منتقل گردد. برای بهبود رفتار سازه می توان از مجموعه قاب و دیوار برشی استفاده کرد. معمولاً دیوارها بیشترین سهم را در تحمل نیروی برشی پایه داشته اند و هنگامی که وارد مرحله غیر ارتجاعی می‌شوند و ترک‌های قابل توجهی در آنها ایجاد می گردد قاب‌ها به عنوان سیستم ثانویه مقاوم در برابر زلزله طراحی می‌گردند.

در سیستم ترکیبی قاب خمشی و دیوار برشی سعی بر این است که از شکست ترد و برشی دیوار جلوگیری شود بدین منظور باید برای دیوار مقاومت برشی در نظر گرفت که از ماکزیمم نیروی برشی اعمالی در حین زلزله بیشتر باشد. دیواری بتنی که داخل قاب بتنی قرار گرفته است میانقاب بتنی نامیده می شود. این دیوار  می تواند مسلح و یا غیر مسلح باشد. چنانچه دیوار مسلح باشد ، پس از شکست برشی (ترک قطری) میلگردها تسلیم شده و دیوار به مقاومت نهایی خود می رسد. مقاومت میانقاب علاوه بر f′c  به مقاومت قاب نیز بستگی دارد. هر قدر قاب قوی تر باشد مقاومت میانقاب افزایش می یابد.

دیوارهای برشی معمولاً دارای بازشو هستند که این بازشو یا در جان و یا در بال تعبیه می‌شود. بهتر است که ابعاد بازشوها به گونه‌ای باشند که نه آنقدر کوچک باشند که در طراحی از وجود آنها صرف نظر شود و نه آنقدر بزرگ باشند که بر مقاومت خمشی و برشی دیوار اثر نامطلوب گذارد. تعیین محل بازشوها باید به گونه ای باشد که رفتار سازه ای دیوار برای تحمل بارهای وارده در حد مطلوب باشد و با تعبیه آنها نباید از مقاومت برشی و مورد نیاز دیوار کاسته شود. زیرا در اینصورت رفتار دیوار ترد شده و قبل از اینکه به حداکثر مقاومت خمشی خود برسد تحت اثر شکست برشی فرو می ریزد.

دیوار برشی هایی که دارای بازشوهای منظم هستند خاصیت استهلاک انرژی بالایی دارند. این دیوارها دارای دو یا چند دیوار هستند که توسط تیرهای رابط به یکدیگر متصل شده اند، و نقطه ضعف آنها همان تیرهای رابط است. روشهای تحلیل این دیوارها نشان می دهد که چگونه طبقات پایین بر رفتار دیوار تأثیرگذار هستند.