معرفی جدیدترین مصالح و متریال ساخت و ساز در سال 2018
آنچه در این محتوا می خوانید:
تایل های شکل یافته از زباله های فلزی (Tiles made from metal waste)
شرکت Zero Grado Espace واقع در مونته‌لوپو فیورنتینو (Montelupo Fiorentino ) تولید کننده محصولی نوآورانه در صنعت ساخت و ساز به نام «موسکین Muskin» می باشد که راه حلی بسیار عالی به جهت رفع مشکلات چرم حیوانی است. این محصول که جایگزینی است برای چرم های حیوانی، 100 درصد از لایه های گیاهی شکل یافته است.
Muskin چیست؟
بسیاری از افراد حامی حیوانات که در صنعت چرم مشغول به کار هستند با این سوال مواجه شده اند که آیا جایگزینی برای پوست حیوانات موجود است تا بتوان از آن استفاده کرد؟ علاوه بر این دغدغه، مساله مهم دیگری نیز وجود دارد که بایستی مورد توجه قرار گیرد. در فرایند تولید چرم های دباغی شده مواد شیمیایی به کار گرفته می شود، لذا اثرات بسیار مخرب زیست محیطی بر جای خواهند گذاشت.
فرایند تولید پایدار Muskin:
Muskin نوعی چرم گیاهی است که از phellinus ellipsoideus، (نوعی قارچ غیر خوراکی و بزرگترین گونه قارچی که تا کنون ثبت شده است. این قارچ در جنگلهای نیمه گرمسیری یافت می شود و از تنه درختان تغذیه می کند) تشکیل شده است.
هنگامی که این قارچ استخراج شود، به روشی کاملا مشابه با فرآوری پوست حیوانات فراوری می شود، اما با این تفاوت که از تکنیک های طبیعی در این فرآیند به کار گرفته می شود. این فرآیند شامل استفاده از محصولات دوستدار محیط زیست، از جمله موم اکولوژیکی است که خواص فنی منحصر بفردی را در این محصول ایجاد می کند.
ویژگی ها
این محصول عایق حرارتی خوبی بوده که رطوبت را جذب کرده و بلافاصله آن را آزاد می کند، بنابر این از رشد باکتری ها جلوگیری می کند. این محصول نفوذپذیر و در عین حال ضد آب است، غیر سمی بوده و دوستدار محیط زیست است.
عدم وجود مواد سمی در این محصول، باعث می شود که Muskin به جهت کاربرد در مواردی که جسم در تماس نزدیک و مستقیم با پوست می باشد، بسیار ایده آل عمل کرده و هیچ گونه حساسیتی ایجاد نکند.
کاربری ها
Muskin به واسطه مصالح طبیعی که در ساخت آن به کار می رود، محصولی بسیار مناسب جهت تولید کفش، کلاه، کیف، لباس و همچنین بخش هایی از مبلمان می باشد. این محصول هنگامی که لمس می شود حسی بسیار شبیه به چرم مخمل نما داشته و به اندازه بافت چوب پنبه نرم است.
این چرم گیاهی به جهت کاربرد در صنعت ساخت و ساز عایق حرارتی بسیار مناسبی بوده و جایگزین چرم به کار رفته در تمامی مصالحی ساختمانی، از جمله پنل های سه بعدی ساخته شده با چرم می باشد.
در حال حاضر تنها 40 تا 50متر مربع Muskin در ماه، قابل تولید است لذا تنها جهت کاربرد در ایجاد مجموعه ای با تعداد محدود از تولیدات خاص مناسب خواهد بود. این چرم به عنوان یک جایگزین دوستدار محیط زیست در بسیاری از صنایع قابل کاربرد است که نتیجه آن حفاطت از حیوانات، انسانها و محیط زیست است.
تایل های شکل یافته از زباله های فلزی (Tiles made from metal waste):
چالش دیگری که بسیاری از جوامع امروزی در سراسر دنیا با آن مواجه هستند، حجم وسیعی از ضایعات فلزی است. شرکت های احیا کننده خاک (به جهت کاهش غلظت آلاینده ها در خاک) سالانه به میزان 30200 تن زباله فلزی تولید می کنند، در حالیکه راه حل های فعلی در به کارگیری زباله های فلزی بسیار محدود است. برخی از این زباله های فلزی بازیافتی در بتن ترکیب شده و در راه سازی جاده های جدید مورد استفاده قرار می گیرند، با این حال حجم زیادی از این زباله ها در زباله دان ها باقی می مانند، چرا که حتی قابل سوزاندن نیز نمی باشند.
گفتنی است دوران انقلاب صنعتی زمانی بود که امکانات به جهت انجام تولیدات بی حد و حصر بود و هیچ تصوری از عواقب جانبی بالقوه صنعتی شدن وجود نداشت. در واقع در آن زمان هیچ دانشی در این زمینه وجود نداشت که قرار است با تولید این حجم از ضایعات چه بلایی بر سر کره زمین بیاید.
بسیاری از فلزات سنگین باعث آلودگی مناطقی وسیع از محوطه های مجاور با کارخانجات تولیدی شده است و حجم این زباله در حدی گزاف است که به جهت انجام آزمایشات و تحقیقات بسیار درخور است تا شاید راهکاری در راستای استفاده مجدد آن در صنایع کشف شود. بدیهی است که فلزات شرایطی بحرانی برای جوامع ایجاد کرده اند و متاسفانه یک منبع غیر قابل تجدید نیز می باشد.
Ignorance is Bliss چیست؟
یک طراح اهل لیتوانی، با نام Agne Kucerenkaite زباله های فلزی ایجاد شده در کارخانه های تصفیه آب، شرکت های تصفیه خاک و کارخانجات فراوری به نام Aquaminerals را با هم ترکیب کرده و محصولی ارزشمند تولید کرده است. وی همچنین برخی از زباله های فلزی خود را از منطقه ای در جنوب هلند جنوبی جمع آوری کرده است (که در آن منطقه یک کارخانه روی، ایجاد آلودگی کرده است). Kucerenkaite در طرح خود با نام Ignorance is Bliss از ارزش زباله های صنعتی فلزی پرده برداری می کند و از این مصالح در ساخت سرامیک های رنگی بهره می گیرد. وی این طرح را در طول دوره تحصیلی خود در Design Academy Eindhoven توسعه داد که در حال حاضر منتخب دریافت جایزه DEZEEN است.
هدف تولید:
در راستای ارتقاء یک اقتصاد مدور (در اقتصاد مدور، ایده اصلی بازیافت محصول یا بخشی از آن و ورود مجدد آن به چرخه تولید است)، این طراح به بررسی چگونگی تبدیل زباله های صنعتی فلزی به پودر های رنگرزی پرداخته است که در رنگ آمیزی سفال های پرسلن و کاشی های سرامیکی استفاده می شود. مجموعه محصولات معرفی شده توسط این طراح همچنین شامل ظروف و پارچه های بافته شده می باشد.
فرایند تولید:
زباله های فلزی بسته به موقعیت کارخانه تولید کننده زباله، به شکل یک لجن به وجود می آیند که این لجن مخلوطی است از آهن، منگنز، آلومینیوم، منیزیم، باریم و روی. در تولید این لجن هیچ فرایند استخراجی مورد نیاز نیست. لجن قبل از اینکه بتواند به عنوان رنگدانه استفاده شود فرایند آماده سازی شامل خشک شدن، کوبیده شدن و غربال شدن را طی می کند. Kucerenkaite به جای استفاده از اکسید های فلزی که به صورت صنعتی تهیه می شوند، از این محصول به جهت ایجاد طیف های رنگی متنوع جهت لعابدار کردن سرامیک ها استفاده می کند.
رنگ های موجود:
رنگ های مختلفی با توجه به غلظت و کیفیت رنگدانه ها حاصل می شود. به عنوان مثال اگر 10 درصد از رنگدانه های حاصل از زباله ها اضافه شود رنگ سبز تولید می شود و اگر از این محصول به میزان 20 درصد اضافه شود رنگی متمایل به قهوه ای تولید می شود. فلزات مختلف لعابهایی با رنگ های متنوع ایجاد می کنند. برای مثال آهن رنگ قرمز، قهوه ای و سیاه ایجاد می کند در حالیکه کبالت رنگ آبی و مس رنگ سبز ایجاد می کند.
اهداف مشابه:
به صورت مشابه، طراحی هلندی به نام Xandra van der Eijk به دنبال آن است تا هر چه بیشتر مردم را از تاثیرات زباله های شیمیایی بر روی کره خاکی مان آگاه کند. در این راستا او با استفاده از نوعی تاسیسات تاثیرات مواد شیمیایی خانگی را بر روی اشیاء فلزی نشان می دهد. این تاسیسات «بقایای آینده» نام دارد که الهام گرفته از عصر آنتروپوسین، (اصطلاحی است که به جهت توصیف دورانی که سرآغاز تأثیر عمده فعالیت‌های انسان بر اکوسیستم و ساختار زمین‌شناختی سیاره است به کار می رود) است.
بنا به گفته Kucerenkaite طرح Ignorance is Blissصرفا خلق آثار زیبا نیست، بلکه در گامی فراتر تلفیقی از روش های نوین و سیستم های نوین است. وی امیدوار است که طرح او در مقیاسی وسیعتر در صنایع مختلف از جمله صنعت ساخت و ساز به کار گرفته شود و با بازارهای محلی منطبق شود.
این طراح قصد دارد تا تولیدات انبوه رنگ آمیزی صنعتی فعلی، (به ویژه صنعت ساخت و سازو صنعت مد) را به چالش بکشد، و با همکاری با این صنایع در راستای ایجاد یک اقتصاد دوار حرکت کند.
بتن (Happy Concrete):
به احتمال زیاد بتن با ظاهری سرد، خاکستری، خام و سخت یکی از مصالح ساختمانی پر کاربرد است. اما کاربرد این محصول فاقد هر گونه الهام بخشی است. بتن این قابلیت را دارد تا هر رنگ و فرمی را به خود بگیرد پس چرا این مصالح را با ظاهری نرم تر تولید نکنیم؟
در تلاش برای جذابیت بخشیدن به ظاهر همچون سنگ بتن که به طور غالب در محیط زندگی انسانها به چشم می خورد، طراحی هلندی به نام Iwan Pol موفق شد تا بتن را به طور کامل تغییر شکل داده و آن را به صورت رنگی در آورد.
Pol سعی کرد در طی آزمایشات خود و با الهام از مطالعاتش در رابطه با معمار ژاپنی، تادائو آندو، هر چیزی را از جمله ورقه های لاتکس تا قالب های سیلیکونی، مورد آزمایش قرار دهد. نتیجه یک سری آزمون و آزمایشات، عناصر ساختمانی، و اشیاء کوچک است که Pol به آنها بتن شادمان می گوید.
وی با مداخله در مراحل مختلف ساخت و ساز، موفق به حذف فرایند بتن ریزی شد. از طریق انجام آزمایشات متعددی که این طراح بر روی رنگدانه ها، بافت و ریخته گری بتن انجام داده است، این مصالح ساختمانی به لحاظ زیبایی ارتقا یافته و در نتیجه به یک پوسته قابل لمس در جداره بیرونی ساختمان ها، و یک ماده افزودنی جالب توجه در کف و دیوارهای داخلی تبدیل شد.
نخستین بار که ایده این محصول مطرح شد در میلان و سپس نسخه بعدی آن در نیویورک و در نیمه اول 2016 به نمایش گذاشته شد. Pol در نخستین مجموعه خود قصد داشت تا امکانات و قابلیت های جدیدی از مصالح پر کاربرد ساخت وساز را که بر پایه زیبایی شناختی می باشد، به نمایش بگذارد. در مرحله دوم نیز سعی داشت تا بفهمد که چگونه نمونه بتنی که به وجود آورده است را می توان در معماریبه کار برد، چه به عنوان یک پوشش برای نمای خارجی ساختمان ها یا یک پوشش برای ایجاد یک کف مسطح.
طی آخرین رو نمایی که از این محصول به عمل آمد، این پروژه در یک نمایشگاه تحت عنوان «پیش بینی ها» در سال 2016 در هفته طراحی هلند به نمایش گذاشته شد. نمایشگاه هلند در واقع سومین نمونه اصلاح شده این محصول را با بر شمردن مزایای آن در به کار گیری در محیط زیست به نمایش می گذارد، نمایشی از نمونه های اولیه یک مصالح که در ابعاد آزمایشی تولید شده است و در گام بعدی محصولی که در دست توسعه خواهد بود. توسعه این محصول، ارتباط بین تولید طرح را با همکاری میان رشته ای ارتقا می دهد.
بنا به گفته طراح «برای من، کیفیت قابل تحسین این پروژه، دستیابی به رنگ و شکل جدیدی از بتن است. تا به حال دستاوردی چنین روشن و رنگی در ترکیبات بتن دیده نشده بود. هنگامی که در تلاش بودم بتن را رنگی کنم، می دانستم که دستیابی به درجه استحکام مورد نیاز بتن در کنار پیدا کردن رنگدانه های مناسب بسیار دشوار است. با این وجود به نتیجه ای حیرت آور دست یافتم. در رابطه با شکل بتن، نتایج به دست آمده به طور قطع در مقایسه با شکل بتن سنتی کاملا متناقض است، در حالی که بتنی نرم، سیال و با شکلی غیر متعارف تولید می شود که هیچ شباهتی به بتنی که تصور می کردم حاصل شود ندارد. یک پروژه بسیار الهام بخش!!».
لیتوپلاست ((Lithoplast:
Shahar livne نوعی مصالح نوآورانه شبیه به خاک رس جهت کاربرد در سطوح معماری را توسعه داده است. در تولید این محصول روندی طی می شود که مشابه رفتارهای متامورفیسم طبیعی (تغییر شکل سنگها در اثر فشار وحرارت طبیعی که طی این فرآیند سنگ آهک به سنگ مرمر تبدیل می شود) است.
لیتوپلاست در واقع یک مصالح کامپوزیتی تجربی شکل یافته از مخلوطی از پسماندهایی صنعتی است که این پسماندها شامل:
- ترکیبی از پلاستیک های مختلف و ضایعاتی که قابل بازیافت نیستند و غالبا سوزانده شده یا دفن می شوند.
- ضایعات سنگ و زغالسنگ و مواد رسوبی جامد حاصل از استخراج زغالسنگ شامل ماسه سنگ، سنگ رست، سنگ گل و قطعات زغالسنگ است.
- بقایای خاک و اضافات حاصل از استخراج از معادن باز (Quarrying)
گفتنی است از آنجا که خالی شدن منابع سوخت برای جوامع یک تهدید محسوب می شود، پیش بینی می شود که در آینده تولید پلاستیک با استفاده از منابع سوختی بسیار کاهش خواهد یافت. در نتیجه، زباله های به جا مانده از دوران کنونی می تواند به عنوان یک منبع نادر و طبیعی تلقی شود و درست همانند استخراج زغال سنگ از اعماق زمین استخراج شود. لیتوپلاست که در نتیجه این پیشبینی حاصل شده است می تواند این منابع را مورد استفاده قرار داده و در نتیجه به جهت کاهش آلودگی در زمین گام موثری بردارد.
نام کلمه لیتوپلاست Lithoplast در واقع حاکی از قابلیت های این محصول است: (Lithos) یعنی سنگ، و Plast یعنی قابل شکل گیری و قالب گیری. همانطور که گفته شد این لیتوپلاست از طریق یک فرآیند که الهام گرفته از متامورفیسم است، ساخته می شود و این قابلیت وجود دارد که بعد از حرارت دادن به محصول به روشی مشابه به صورت خاک رس شکل می یابد.
لیتوپلاست که محصولی بر گرفته از مبانی نظری و بر پایه حدس وگمان است، این مفاهیم را مورد تحقیق و تفحص قرار داده است که چه چیزی ساخته دست بشر است و چه چیزی طبیعی است، چه چیزی خوب است و چه چیزی بد است، و در نهایت محصولی را ارائه می دهد به نوعی تغییر و تحول در منابع مادی و مفاهیم ارزشی یک مصالح را به نمایش می گذارد.
با توجه به آنچه که محققان فرض بر آن داشته اند که در آینده برای آلاینده های پلاستیکی واقع شده در لایه های زمین می افتد، از لیتوپلاست رونمایی می شود. با تحقق بخشیدن به جابه جایی مرزهای بین " مصنوعی" و "طبیعی"، بین ارزش فعلی وارزش پیش بینی شده پلاستیک، فرد قادر خواهد بود تا یک دیدگاه غیر معمول و صادقانه را در مورد آلودگی درک کند. لیتوپلاست، اجتماعی کاربردی از آلاینده ها ایجاد می کند که از چندین صنعت حاصل می شوند و آینده ای جدید و انعطاف پذیر برای مصالح ایجاد می کند.
البته بایستی توجه شود که لیتوپلاست تنها یک آزمایش است و هیچ نمونه قابل عرضه ای از آن موجود نمی باشد.
این مقاله ادامه دارد….
مطالب مرتبطی که پیشنهاد می گردد:
پاورپوینت مصالح نوینی که صنعت ساختمان را متحول می کنند
مصالح نوینی که قوانین ساخت و ساز را عوض خواهند کرد
منبع:
در انتها:
لطفا نظرات خود را در خصوص مطلب فوق در پایین صفحه درج نمایید و اگر می خواهید دیگران نیز این مطلب را بخوانند از طریق شبکه های اجتماعی روبرو، آن را با دوستان و آشنایان خود به اشتراک بگذارید و یا ارائه هر گونه انتقاد و پیشنهاد به بخش مشاوره فنی و مهندسی کارگشا مراجعه فرمایید.
