معرفی تجهیزات انتقال هوا (به همراه نکات اجرایی)
تجهیزات تصفیه هوا
انواع مختلفی از وسایل تصفیه هوا وجود دارند که هر یک برای کاربردی خاص مناسب اند. افت فشار در این صافی ها در هنگامی که فشارهای استاتیکی جمع می شوند، باید به حساب آورده شود.
کویل های گرم کننده
در کویل های گرم کننده می توان از بخار یا آب داغ استفاده نمود. این کویل ها برای پیش گرمایش، گرمایش یا گرمایش مجدد بکار برده می شوند. سرعت هوا در این کویل ها با توجه به مقدار هوا و ابعاد کویل تعیین می گردد. اندازه کویل را می توان با توجه به محدودیت های فضای در دسترس با سرعت های حدی fpm 5000-800 معین کرد. در اطلاعاتی که توسط سازنده ارائه می شود نیز افت فشار و ظرفیت برای انتخاب کویل ذکر می گردد.
کویل های بخاری باید به گونه ای نصب شوند که حداقل ۱۸ اینچ فاصله میان خروجی بخار مایع شده و کف وجود داشته باشد تا امکان بکارگیری تله ها و لوله های بخار مایع شده، وجود داشته باشد.
کویل های پیش گرم کن
استفاده از کویل های ضدانجماد برای انجام پیش گرمایش به خصوص در مواقعی که درجه حرارت پایین تر از درجه حرارت انجماد است، توصیه می شود. برای کاهش هزینه اولیه کویل، پیش گرمکن غالبا فقط در قسمتی از دستگاه تهویه نصب می شود که حداقل هوای تازه در آن جریان دارد. در صورتی که انتخاب کویلی برای فشار بخار یا بار مورد نظر امکان پذیر نباشد، بهتر است که بجای انتخاب کویل بزرگتر از کویل کوچکتری استفاده نمود. با انتخاب کویل کوچک تر از یخ زدن کویل جلوگیری می شود.
استفاده از دو کویل پیش گرم کن نیز احتمال یخ زدن را به حداقل می رساند. کویل اول را تعمدا طوری انتخاب می کنند که همواره در مدت زمستان با فشار بخار کامل کار کند. در این صورت هوای بیرون تا درجه حرارتی بالاتر از انجماد گرم می شود و کویل دوم برای گرم کردن هوا از این درجه حرارت تا درجه حرارت مورد نظر بکار برده می شود. درجه حرارت هوایی که از کویل دوم خارج می شود بطور خودکار کنترل می گردد.
علاوه بر تله بخار معمولی مورد نیاز برای خارج کردن بخار مایع شده در کویل، نصب یک تله بخار کمکی در محل ورودی بخار به کویل نیز توصیه شده است. این تله ها باید در قسمت خارج از پوشش دستگاه، نصب گردند.
بیشتر کویل ها با شیبی به طرف قسمت انتهایی ساخته می شوند و اگر کویلی چنین ساختمانی نداشته باشد، در هنگام نصب باید این شیب در نظر گرفته شود.
برای به حداقل رساندن مسائل مربوط به تمیز کردن کویل ها، صافی هایی در دهانه ورودی کویل پیش گرمکن نصب می گردد.
کویل های گرم کن یا گرمایش مجدد
کویل های انتخاب شده برای گرمایش مجدد معمولا بزرگتر از مقدار مورد نیاز است. علاوه بر بار مورد نیاز ضریب اطمینانی بین ۱۵ تا ۲۵ درصد توصیه می شود. این عمل افزایش باری که در اوایل صبح بوجود می آید، افت حاصل در کانال ها که در صورت طولانی بودن مسیر می تواند مهم باشد، را جبران می کند. این کویل ها نیز شبیه کویل های پیش گرمایش باید شیبی به سمت قسمت انتهایی داشته باشند.
کویل های سرمایش
کویل های سرمایش با آب سرد، آب چاه یا انبساط مستقیم به منظور پیش گرمایش، سرمایش و رطوبت زدایی، و پس سرمایش بکار برده می شوند. سرعت جریان در کویل سرمایش با توجه به مقدار هوا، اندازه کویل، فصای در دسترس و بار کویل تعیین می گردد. در اطلاعاتی که از طرف سازنده اعلام می شود، حداکثر سرعت هوای توصیه شده که بیش از آن ذرات آب همراه هوا حمل خواهد شد، مشخص می گردد.
نمونه ای از یک مدل کویل
اسپری ها و دفع کننده ها
اسپری ها برای رطوبت زنی، رطوبت زدایی یا شستشوی هوا بکار برده می شوند. یکی از مسائلی که در طراحی این وسایل غالبا به چشم می خورد، خط تخلیه واقع در سمت خروجی پمپ است که علاوه بر خارج کردن آب از اسپری ها، خط تخلیه آب جمع شده در حوضچه زیر اسپری را نیز کنترل می کند. دفع کننده های بعد از اطاقک اسپری برای جلوگیری از ورود قطرات آب به سیستم کانال ها، بکار برده می شوند.
بای پس هوا
بای پس هوا به دو منظور انجام می شود:
- افزایش سیرکولاسیون هوای اطاق
- کنترل درجه حرارت هوای خروجی از دستگاه
وقتی که سیرکولاسیون بیشتری مورد نیاز باشد از بای پس ثابت استفاده می شود. این روش جریان یافتن هوای برگشتی از طریق فن بدون عبور از یک مبدل حرارتی را امکان پذیر می سازد و بعلاوه از ایجاد حالت سکون در فضای مورد نظر جلوگیری نموده و دستیابی به ضریب سیرکولاسیون قابل قبول را ممکن می سازد.
مقاومت کل موجود در مسیر جریان هوا برای سیستمی از این نوع، جمع کل مقاومت ها در کانال ها و دستگاه هواساز است. بنابر این مقاومت در مسیر بای پس معمولا طوری در نظر گرفته می شود که با مقاومت اجزاء بای پس شده، متوازن گردد. این کار را با استفاده از تنظیم کننده متوازن جریان و تغییر اندازه دهانه ورودی بای پس می توان انجام داد.
کنترل درجه حرارت هوای بای پس شده با یک تنظیم کننده بای پس و سطح یا تنها با یک تنظیم کننده بای پس کنترل شده، عملی می گردد. گرچه برای این کار تنظیم کننده بای پس و سطح توصیه شده است زیرا سطح بای پس بسیار بزرگ شده و تطبیق جریان هوای لازم از طریق بای پس در بارهای خیلی جزئی، مشکل می شود. حتی هنگامی که از تنظیم کننده سطح و جریان هوای بای پس استفاده می شود، مقدار نشت به ۵ درصد مقدار هوای در نظر گرفته شده برای عبور از تنظیم کننده سطح در هنگام بسته بودن می رسد. این ۵ درصد هوا معمولا در هنگام انتخاب فن در نظر گرفته می شود.
فن ها
طراحی مناسب مکش و تخلیه فن ها جهت عملکرد مطلوب فن همراه با به حداقل رساندن صداهای ایجاد شده، ضروری است. در شکل های زیر چندین نوع از انواع نصب و قرار گرفتن فنها برای مقاصد مختلف نشان داده شده است. علاوه بر این، در شکل های مزبور محل توصیه شده برای فن هایی که دو ورودی دارند نیز مشاهده می گردد.
برای فن های نصب شده در زیرزمین باید ایزولاسیون لرزش با توجه به سرعت دوران پره های فن در نظر گرفته شود. معمولا عایق های لاستیکی یا پشمی برای این منظور مناسبند. وقتی که فن در طبقات فوقانی نصب شود، پایه های سیمانی با فنرهای لرزه گیر برای گرفتن لرزش های طبیعی توصیه می شوند.
نیازی به تاکید بیشتر بر کنترل صدا و ارتعاش بخصوص در طبقات فوقانی ساختمان نیست. تعداد فن های موجود در یک محل و توان لازم برای آن ها مستقیما با میزان کنترل صدا و ارتعاش مورد نیاز، مشخص می شود. فن های کوچک با اتصال مستقیم به دیگر دستگاه ها و سرعت عمل زیاد معمولا با استفاده از عایق های لاستیکی یا پشمی در مقابل صدا و ارتعاش ایزوله می شوند.
علاوه بر این ها، تمام انواع فن ها باید توسط اتصالات انعطاف پذیر به کانال های تخلیه و در صورت نیاز به کانال توزیع هوای ورودی متصل شوند. جزئیات این نوع اتصالات در شکل زیر نشان داده شده است.
تجهیزات یک پارچه آماده نصب باید در نزدیکی ستون ها یا روی تیرهای اصلی قرار گیرند تا انحناء کف محدود گرد. پشم یا لاستیک غالبا انعطاف لازم برای عمل موثر در چنین کاربردهایی را دارند.
مطالب مرتبط:
سیستم های گاز رسانی (قسمت اول)
