پلتفرم شهر هوشمند
این مطلب ، که در مورد پلتفرم شهر هوشمند و پروژه های کلان شهر هوشمند است، نقش بستر هوشمند در طراحی و راه اندازی شهر هوشمند را بررسی خواهد کرد.
از زمان آغاز موضوع شهر هوشمند یک موجی از بحث در مورد رویکردهای مختلف شهر هوشمند به وجود آمد. رویکرد عمودی به پروژه های شهر هوشمند با تمرکز بر حل مسائل خاص شهر مانند ترافیک و آلودگی راهکارهای متعددی مانند پارکینگ هوشمند و دوربین های نظارت بر آلودگی را ارائه می دهد. این رویکرد راهکار مخابرات ماشین به ماشین machin to machin) M2M) را به شهرها ارائه می دهد. که با کمک مجموعه ای از داده ها مشکلات را حل می کند.
عبارت ماشین با ماشین (M2M) یک اصطلاح کلی است برای توصیف هر فناوریای که امکان ارتباط باسیم یا بیسیمی بین ابزارهای مکانیکی و الکترونیکی را فراهم میآورد.
M2M به تجهیزات موجود در هر شبکه این امکان را میدهد تا با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند و بدون کمک دستی از سوی انسان کار خود را انجام دهند. ارتباط M2M اغلب برای نظارت از راه دور استفاده میشود. برای مثال یک ماشین فروش خودکار میتواند با مشاهده اتمام یک کالای خاص در خود به توزیعکننده پیام دهد که موجودی را مجددا پر کند. ارتباط M2M یک جزء بسیار مهم در دورسنجی، انبارگردانی، کنترل از راه دور، کنترل ترافیک و روباتیک، سرویسهای پشتیبانی، مدیریت زنجیره عرضه، مدیریت ناوبری و حتی پزشکی از راه دور محسوب میشود.
اجزای اصلی یک سیستم M2M عبارتند از حسگرها، RFID، یک وایفای یا اتصال تلفن موبایل به همراه یک نرمافزار که از آنها برای بررسی دادهها و تصمیمگیری استفاده میشود
در مقابل، رویکرد جامع یا افقی به شهر به عنوان یک سیستم نگاه می کند. در این بینش اینترنت اشیاء در شهر اعمال می شود. در اینجا شهر از سیستم ها مختلفی مانند حمل و نقل، زباله، آب و غیره تشکیل شده است. هر سیستم منابع مختلفی از داده ها را تولید می کند. این منابع می تواند یکپارچه شود، یک مشاهده منظم از سیستم شهر ارائه می دهد و سپس با یک رویکرد سیستماتیک به مشکلات شهر می پردازد. داده های تولید شده نیز برای توسعه استفاده می شود. برنامه های کاربردی نیز برای ارائه خدمات بهتر به شهروندان است.
همانطور که صنعت از M2M محور بودن به محوریت اینترنت اشیاء حرکت می کند پروژه های شهر هوشمند هم از رویکرد عمودی به رویکرد افقی حرکت می کنند و سیستم های مختلف را با هم ترکیب می کنند مانند استفاده از حسگر برای پارکینگ، سطل های زباله و …
پلتفرم شهرهوشمند به عنوان یک چهارچوبی برای ارتباطات، برای سنجش و برای ادغام و تصمیم گیری های هوشمندانه ساخته شده است. اینترنت اشیاء در مرکز این چهارچوب قرار می گیرد که از چندین ابزار مختلف تشکیل شده است.
یک شهر هوشمند با ارائه یک پلت فرم یکپارچه به خدمات شهری و سازماندهی شهر کمک می کند.
تکنولوژی M 2 M به خوبی در صنایع مختلف تاسیس شده است مثل حمل و نقل و اتوماسیون صنعتی در مقابل پروژه های صنعتی M2M و IOT، شهرها دارای طیف گسترده ای از نیازها و چالش ها هستند که برخی از این چالش ها با پرورش مهارت ها و منابع مرتفع می شوند.
هیچ شهر کاملا هوشمندی وجود ندارد. با این حال هدف نهایی یک شهر هوشمند این است که محرک های محیطی در آن مجهز به حسگر هستند زیرا توانایی اتصال دارند. و مانند یک موجود زنده به همه محرک ها پاسخ می دهد. به صورتیکه اطلاعات و خدماتی که شهروندان نیاز دارند به صورت لحظه ای دریافت می کنند.
با ارائه اطلاعات آنلاین در حقیقت شهرها می توانند منابع را به صورت بهینه استفاده کنند. به عبارت دیگر مدیریت هوشمند ترافیک، پارکینگ، روشنایی هوشمند همه با هدف بهبود کارایی و کاهش هزینه ها انجام می شود.
مفهوم زیرساخت هوشمند مجموعه ای از برنامه های کاربردی متنوع را به ارمغان می آورد که زیر چتر همان فضاهای هوشمند قرار می گیرند.، فضاهای هوشمند شهر با اجرای M 2M پیچیده تر می شود. آن ها به سمت موضوع های چند سرویسی حرکت می کنند که فراتر از فرآیندهای سازمانی و M2M تنها هستند. پایه گذاری آن ها بر پایه قدرت صنعتی، مقیاس پذیری است و نه تنها قادر به مقیاس بزرگتر برای جمع آوری و پردازش داده های بیشتر ازهمان نوع، بلکه از منابع مختلف و از انواع متفاوت هستند.
جالب است بدانید یک شهر متصل به فضای ابری با سیستم های نظارتی AI می تواند محل افراد گم شده را پیدا کند، مشکلات اضطراری مردم را اطلاع رسانی کند، وقوع یک جرم را به پلیس خبر دهد و حتی می تواند وضعیت ترافیک را به لحظه گزارش دهد. همچنین می تواند بر کلیه رفتارهای شهروندان – قانونی و غیر قانونی – نظارت داشته باشد و این کار می تواند با جمع آوری اطلاعات شخصی برای پخش پیام های بازرگانی و تبلیغاتی نیز استفاده شود.بنابراین فناوری های آینده در عین هیجان انگیز بودن میتواند کمی ترسناک هم باشد و از طرفی امنیت شهرهای ما را دوچندان کند؛ همه چیز بستگی به این دارد که در حال حاضر چگونه فناوری های جدید را پیاده سازی کنیم.