ساختن آینده ای بهتر برای شهرها

از قرن 18  تاکنون رشد صنعت مدرن، شهرنشینی عظیمی را به راه انداخته و راه را برای رشد و پیدایش شهرهای بزرگ باز کرد. پیدایش فرصت های جدید تعداد زیادی از مهاجران را از روستا به شهرها آورد. در سال 1900، فقط 13 درصد از مردم در شهرها زندگی  می کردند اما تا سال 1950، این نسبت به 29 درصد افزایش یافت.
پیش بینی می شود سهم جمعیت جهان که در مناطق شهری زندگی می کنند تا سال 2050 به 66 درصد افزایش یابد. علاوه بر آن 2.5 میلیارد نفر به جمعیت شهری اضافه می شود که از این جمعیت حدود 90 درصد آن در آسیا و آفریقا متمرکز می شوند. 

زندگی کردن در شهرها به افراد و خانواده های مختلف این اجازه را می دهد که از مزایای زیادی مانند فرصت های دسترسی و نزدیکی به بازار رقابت ها، امکانات شهری و فرصت های شغلی استفاده کنند. شهرها با سرعت زیادی در حال رشد هستند و با افزایش جمعیت آن ها این رشد سریعتر نیز می شود که همزمان در استفاده از زمین و  تنوع اقتصادی و اجتماعی نیز رشد داشته و حکومت های محلی را به چالش می کشند.

در حالی که شهرها فرصت های اقتصادی زیادی را برای مهاجران فراهم کرده اند، اما در عوض آن ها را با نوعی جدایی اجتماعی بیشترو کمبود زیرساخت های فیزیکی و اجتماعی نیز روبرو ساخته اند.  شهرنشینی بی رویه شهرهای آینده با چالش هایی مواجه خواهند بود که باید برای آن ها برنامه ریزی داشته باشند.

با این شرایط موجود شهرهای امروز باید: 

• برنامه ای پایدار و انعطاف پذیر برای آینده خود داشته باشند.  
• تعادلی در توسعه  اقتصادی و اجتماعی خود و همزمان حفاظت از محیط زیست خود ایجاد کنند. 
• راه حل هایی را برای سازگاری با محیط محلی خودشان و افزایش شخصیت شهر خودشان طراحی کنند. 

چالش های ناشی از شهرنشینی 

چالش های مشترکی بین شهرهای جهان وجود دارد که شامل محیط زیست، تغییرات آب و هوایی و توسعه اقتصادی می باشند.  همانطور که می دانیم شهرها در سراسر جهان با مشکلات زیادی روبرو هستند مانند تراکم ترافیک، انرژی های نامناسب و کم، فقدان اساسی خدمات، خانه های غیر رسمی، مدیریت ناکارآمد و ضعیف، مقابله با خطرات طبیعی، جرم و جنایت، تخریب محیط زیست، تغییرات آب و هوایی، فقر شهری، اقتصاد غیر رسمی وبرنامه ریزی نشده که در همه شهرها وجود دارند. 

چالش های شهرهای آینده در قاره های مختلف

اغلب مدیران شهری کنترل کمی بر رشد جمعیت شهری دارند. از این رو یکی از چالش های عمده، که مقابله با آن ضروری است همین افزایش بی رویه جمعیت شهری است و در نتیجه باید بر تغییر جمعیت شهری نظارتی دقیق شده و با برنامه ریزی برای توسعه زیرساخت ها ،توانایی پاسخ دادن به آن انجام پذیرد. 
 عدم مدیریت صحیح زیست محیطی و توسعه اقتصادی از مشکلات رایج در شهرها به شمار می روند. با افزایش تغییرات شدید آب و هوایی نیز انتظار می رود هم خشکسالی و هم سیلاب ها در شهرهای مختلف بیشتر شود.  
در مناطق شهری، استرس، گرما، بارندگی شدید، سیلاب های ساحلی و داخلی، خشکسالی وکمبود آب، خطراتی را برای شهرهایی که کمبود شدیدی در زیرساخت ها و خدمات شهری دارند فراهم می کند.

متخصصان شهری معتقدند که طی پنج سال آینده، بیشترین تحولات در توسعه شهری صورت خواهد گرفت. 
 تحول در توسعه اقتصادی  همه حوزه های شهری مانند برنامه ریزی شهری،زیرساخت ها (ساختمان ها، زباله، آب، انرژی و انرژی)و خدمات اجتماعی (سلامت، ایمنی )، در حالی که حداکثر تحولات در زمینه محیط زیست خواهد بود. 
دولت های شهری باید توجه خاصی به این سه زمینه فرهنگ و اوقات فراغت، دولت الکترونیک، خدمات و تنظیمات نهادی داشته باشند.  زیرا این زمینه ها نیاز به سرمایه گذاری بیشتری برای ایجاد یک تجربه موفق شهری برای ساکنان خواهند داشت. 

 با این شرایط مدیران شهری باید سریعا به تغییر سیاست ها و به دست آوردن مزیت رقابتی در جهان  پاسخ دهند، جهانی که در آن شهرها با ارائه پیشنهادات برای سرمایه گذاری رقابت می کنند و زیرساخت افزایش یافته، و انگیزه ها نیز بیشتر می شود. 

با افزایش جمعیت شهری شهرها باید استعداد های محلی را برای اداره امور شهری به کار گیرند. زیرا ادارات شهر نمی توانند به تنهایی به چالش ها پاسخ دهند. شهرنشینی سریع به طور قابل توجهی به شهروندان، بخش خصوصی، سازمان های غیردولتی و نهادهای آموزشی وابسته خواهد بود. 

دولت ها، کسب و کارها، شهروندان و جامعه مدنی باید در هماهنگی با شهرداری کار کنند. 

شهرها برای جذب استعداد ها و سرمایه گذاری ها، نیاز دارند یک شهر پایدار، شهروند محور، از لحاظ اقتصادی پر جنب و جوش، قابل دسترس، انعطاف پذیر، حمکرانی خوب و پاسخگو باشند. در آینده ای نه چندان دور،  زیرساخت های شهری و خدمات به شدت تابع تکنولوژی و مدل های کسب و کار خواهند بود.   

با این حال انتظار می رود شهرهای آینده خصوصیات و مشخصات زیر را داشته باشند: 

پایدار: چنین شهری برای تحقق توسعه اجتماعی و اقتصادی و مدیریت زیست محیطی، شهری ایده آل است. 

شهروند محور: چنین شهری بر روی عوامل فیزیکی، رفاه ذهنی و اجتماعی افراد جامعه شامل بسیاری از عوامل (رضایت از زندگی، فیزیکی،سلامت، وضعیت روحی، سطح استقلال، آموزش و پرورش، ثروت، اعتقادات مذهبی، خدمات محلی وزیرساخت ها، اشتغال، روابط اجتماعی ودیدگاه های فرهنگی، و …) تمرکز می کند. از لحظ اقتصادی پر جنب و جوش است و سرمایه گذاری ها را در جهت بهره وری شهروندان که ذینفعان اصلی شهر هستند گسترش می دهد. 

قابل دسترس: همه بخش های جامعه در یک شهر قابل دسترس  می توانند به طور مستقل کار و فعالیت کنند و افراد با توانایی های ویژه و هم بخش آسیب پذیر جامعه به تمام خدمات ارائه شده دسترسی برابر دارند. 
انعطاف پذیر: این شهر ظرفیت را برای افراد، جوامع، موسسات، کسب و کار افزایش می دهد. همچنین یه سیستم های شهری کمک می کند تا در شرایطی که اقتصاد، زیرساخت ها و محیط زیست استرس مزمن و شوک  را تجربه می کنند زنده و سالم بمانند. 

مدیریت خوب: این شهر به طور مطلوب از منابع استفاده کرده و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت برای توسعه در نظر می گیرد. چنین شهری در تصمیم گیری های عمومی در نهادهای مسئول شفافیت دارد. 

پاسخگو: برای مصرف منابع موجود بهترین راه ها را برمی گزیند، این شهر تمام سهامداران را قادر می سازد با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط زیرساخت های دیجیتال شناسایی مشکلات و تصمیم گیری های آنلاین را انجام دهد. 

برنامه ریزی شده: این شهر توسط اقتصاد محلی خود را تقویت می کند، یک طرح جامع که تمام حوزه های شهری را ادغام می کند  ایجاد کرده و زمانیکه شرایط خارجی تغییر کند، راه حل های نوآورانه را برنامه ریزی کرده و اجرا می کند.  

چالش های شهر های آینده

به این ترتیب شهرها باید برنامه های مدیریتی خود را طوری طراحی کنند که در آینده به صورت عملکردی به نیازهای اساسی ساکنان پاسخ داده و خود را برای چالش های جدید شهری نیز آماده کنند که با استفاده از اهرم فناوری می توانند بسیاری از مسائل و چالش های خود را حل نمایند. 
پیشرفت تکنولوژی و مدل های کسب و کار به ایجاد یک شهر هوشمند می انجامد که به خدمات ارائه شده در شهر کمک خواهد کرد. با استفاده از نوآوری در زیرساخت ها نیز شهرها از حالت یک شهر «ابتدایی» به یک شهر «یکپارچه و عملکردی» تبدیل می شوند.
ترکیبی از مدیریت قوی و فن آوری ها و نوآوری های جدید شهرها را به سمت پیشرفت شهری هدایت می کند.

کسب و کارهای شهرهای آینده طیف گسترده ای از حوزه ها را شامل می شوند مانند حرکت و جابه جایی ها، ، زیرساخت ها(ساختمان ها، انرژی، آب، مدیریت زباله)، خدمات اجتماعی (بهداشت، ایمنی، امنیت، رفاه)، محیط زیست(حفظ محیط زیست، مدیریت منابع)، دانش و مهارت ها (آموزش، توسعه مهارت) و فرهنگ (فرهنگ و امکانات تفریحی، فضاهای عمومی، گردشگری).

شهرها باید مدل های کسب و کار جدیدی را به کار گیرند و از تکنولوژی ها برای بهتر کردن شرایط خود به طور مداوم استفاده کنند. 
یک رویکرد جدید در کسب و کارهای شهرهای مختلف این است که آن ها به فناوری های نوین به عنوان یک مولفه مهم در کسب و کار نگاه می کنند. 
مدیریت زیرساخت ها و خدمات شهری باید حضور بخش خصوصی را افزایش داده و کارآفرینی در این موارد را زیاد کند. زیرا بخش خصوصی باعث می شود که نوآوری ها در شهرها سریعتر ادغام شوند. 

منبع: بر گرفته از کتاب Inspiring Future Cities & Urban Services