فضای معماری برای یلدا
انسان موجودی است اجتماعی که در کنار زندگی فردی خود در مقیاسی وسیعتر در کالبد جامعه به فعالیت و زندگی می پردازد و زندگی اجتماعی بعدی است که هویت بخش به جنبه فردی اوست. نگاهی گذرا به زندگی انسانی خصوصاً در جوامع شرقی، تاکید بر زندگی جمعی و فعالیت اجتماعی را نشان می دهد و آموزه ها و آداب و رسوم بر این اساس شکل گرفته است.
تمدن ایران با قدمت بالغ بر چند هزار سال جشنها و رسومی را به ما عرضه کرده است که اهمیت بعد اجتماعی را به خوبی نمایان می کند. جالب است که بررسی این سنن و آداب در گستره های وسیعی از زندگی انعکاس یافته و به تبع آن اهمیت ایجاد فضا و کالبد معماری را در مقیاس خرد و کلان در پی داشته است. نگاهی به معماری گذشته در مقیاس کاخها و قصرها که فضایی برای برپایی جشنها داشته تا خانه های ایرانی در مقیاس خرد که فضایی برای گردهمایی اقوام و خویشان را در خود فراهم کرده است.
یلدا از مهمترین مراسم ایرانی است که از باستان به یادگار مانده است و محملی است برای گردهمایی اعضا خانواده تجدید دیدارها و شب زنده داری. تغییرات سبک زندگی، عدم آشنایی و ترویج سنتها، جایگزینی زندگی و فضای مجازی، همه و همه در فراموشی و کمرنگ شدن این رسوم موثر است. اما نبود فضاهای جمعی و اجتماع پذیر در این خصوص نیز تاثیر گذار است. صحبت بسیاری از شهروندان اشاره به نبود اینگونه از فضاهای با رویکرد ارتقا تعاملات است تا حدالامکان بتواند تعادلی در زندگی های فردی و درونگرای امروزی ایجاد نماید.
افراد جامعه باید در مقیاس کوچک ساختمانی مثل خانه و یا مقیاس بزرگ شهری از فضاهای جمعی بهره گیری نمایند تا بتوانند رسومات فرهنگی خود را زنده نگهدارند. متولیان صنعت ساختمان باید بتوانند تا تاثیرات محیطی بر زندگی و تعاملات انسانی را بعنوان کلیدی راهگشا در اهداف خود مد نظر قرار دهند و فضایی برای یلداهای فرهنگی تدارک ببینند. تمهیداتی برای برگزاری جمعی این مراسم فرهنگی و انعکاس آن در جامعه جنبه های زندگی اجتماعی را تقویت کرده و نه تنها تعاملات اجتماعی را ارتقاء می دهد، پایه گذار مشارکت اجتماعی را فراهم می کند.
بیایید تا برای لحظات یلدایی مان کارگشا باشیم.
