کلیدها (Switches) – بخش اول
در میان دستگاه های با سیم کشی، کلیدها (Switches) به دفعات آسیب می بینند. اگر شما یک مدار جدید یا یک چراغ جدید را به دقت سیم کشی کرده اید و می دانید که این کار را درست انجام داده اید، اما هنگامی که برق را روشن می کنید، کلید کار نمی کند و چراغ را روشن نمی کند، باید به هر سوئیچ(کلید روشنایی) در مسیر توجه کنید. حتی امکان کار نکردن کلیدهای معتبر و برند نو نیز وجود دارد. به همین دلیل است که اکثر برق کاران حرفه ای مبلغ بیشتری برای خرید یک کلید با کیفیت پرداخت می کنند. به همین دلیل است که بسیاری از آنها به طور مرتب قبل از نصب، هر کلید را برای اطمینان از صحت عملکرد آزمایش می کنند.
یکی از اصلی ترین کلیدها برای سیم کشی خانه کلید تک پل است که فقط یک مدار را کنترل می کنند و فقط دو ترمینال پیچی (یا فشاری) دارند (بدون احتساب ترمینال زمین). سپس، کلیدهای سه راهه و چهار راهه که قابلیت های نصب و راه اندازی بیشتری دارند و مدارهایی که پیچیدگی بیشتری دارند را کنترل می کنند. کلیدهای دیمر، کلیدهای زمین شده ایزوله و کلیدهای دارای سنسور حرکتی برخی از گزینه های دیگر کلیدها هستند.
هنگام استفاده از کلیدها، احتیاط کنید. سیم ها معمولاً به ترمینال پیچی در اطراف مکانیزم کلید متصل می شوند، که باعث می شود تماس با آنها در هنگام کار با کلید به آسانی برقرار شود. به همین دلیل، قبل از برداشتن صفحه رویی کلید، همیشه برق ورودی به آن را قطع کنید. همچنین اگر در پایین دست کلید (بر روی مدار روشنایی) کار می کنید، برق را از تابلو برق خاموش کنید. هرگز بر روی یک کلید که باز شده است به عنوان قطع کننده مداری که روی آن کار می کنید حساب نکنید چرا که ممکن است کلید معیوب و برق در مدار خروجی آن برقرار باشد و دچار برق گرفتگی شوید.
کلیدهای دیواری
یک کلید دیواری به طور میانگین بیش از 1000 بار در سال روشن و خاموش می شود. از آنجا که کلیدها دائماً در حال استفاده هستند، اتصالات سیم ها می توانند شل شوند و اجزاء کلید را به تدریج از بین می برند. اگر یک کلید دیگر به نرمی کار نکند، باید تعویض شود.
روش های تعویض و جایگزینی یک کلید، بسته به نوع کلید و محل نصب آن در طول مدار الکتریکی، کمی متفاوت است. هنگام کار بر روی یک کلید، از تصاویری که در ادامه این مطلب می آید برای تعیین نوع کلید و انجام سیم کشی آن استفاده کنید. سبک های مختلف کلید ممکن است از سازنده ای به سازنده دیگر متفاوت باشد، اما کلیدهای نوع اصلی جهانی و فراگیر هستند.
این امکان وجود دارد که کلیدهای معمولی دیواری را با یک کلید خاص و ویژه مانند یک کلید تایمر (Timer Switch) یا یک کلید الکترونیکی (electronic switch) جایگزین کنید. هنگام نصب یک کلید ویژه، مطمئن شوید که با نوع سیم کشی و اندازه قوطی کلید موجود سازگار است.
توجه: دو تغییر در NEC بر نحوه سیم کشی کلیدهای جدید تاثیر می گذارد. این تغییرات، سیم کشی کلید موجود را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
یک تغییر این است که سیم با عایق سفید نباید جریان را به یک چراغ یا تجهیز وصل کند، حتی زمانی که سیم با برچسبی به عنوان فاز (سیم برقدار(hot)) مشخص شده باشد. سیم به رنگ سیاه یا قرمز باید جریان را به تجهیز تحویل دهد. یک سیم سفید رنگ که با علامت hot به عنوان فاز مشخص است، می تواند جریان ورودی به سوئیچ را تأمین کند.
تغییر دیگر نیاز به یک سیم خنثی در قوطی کلیدها است. یک استثناء به شما این امکان را می دهد که اگر قوطی کلید در فضاهایی مانند زیرزمین، فضاهای کم اهمیت یا اتاق زیر شیروانی باشد، از این الزام چشم پوشی شود. این الزام جدید به این دلیل در نظر گرفته شده است تا اجازه نصب آسان تر تجهیزاتی مانند کلیدهای کنترلی هوشمند (intelligent switch controllers) را که نیاز به برق (سیم فاز و نول به صورت همزمان) برای عملکرد کنترلی خود دارند بدهد.
کلید دیواری معمولی دارای یک بازوی فلزی متحرک است که مدار الکتریکی را باز و بسته می کند. هنگامی که کلید بسته (ON) است، این بازو مدار را کامل می کند (می بندد) و جریان برق بین پایانه های پیچی و از طریق سیم سیاه فاز به طرف چراغ جریان می یابد. هنگامی که کلید باز (OFF) است، بازو بلند می شود (تغییر وضعیت می دهد) تا مدار را قطع کند و برق در مدار جریان نداشته باشد. اگر ترمینال های پیچی محکم نباشد و یا بازوی فلزی داخل کلید فرسوده شود، ممکن است مشکلات و ایراداتی برای کلید رخ دهد.
نکته: بخشی از بدنه و پوشش کلید تصویر بالا برداشته شده است، بنابراین عملکرد داخلی کلید دیده می شود. کلیدها یا تجهیزاتی که در شرایط مناسب و استاندارد نیستند نباید هرگز نصب شوند.
پیدایش کلیدهای ضربه ای گردان (Rotary snap switches) در بسیاری از تأسیسات بین سالهای 1900 تا 1920 بوده است. دسته در جهت حرکت عقربه های ساعت گردانده می شود تا چراغ را روشن و خاموش کند. کلید درون یک محفظه سرامیکی محصور شده است.
کلیدهای فشاری (Push-button switches) به طور گسترده از سال 1920 تا حدود سال 1940 مورد استفاده قرار گرفتند. بسیاری از کلیدهای از این نوع هنوز هم کار می کنند. تولید مجدد این نوع کلید برای پروژه های بازسازی امکانپذیر می باشد.
کلیدهای تغییر وضعیت دهنده (Toggle switches) در دهه 1930 معرفی شدند. این طرح اولیه مکانیسم کلید است که در یک محفظه سرامیکی مهر و موم شده با یک لایه کاغذ عایق نصب شده است.
کلیدهای تغییر وضعیت دهنده (Toggle switches) در طول دهه 1950 بهبود یافته و در حال حاضر بیشترین نوع مورد استفاده هستند. این نوع کلید اولین نوع بود که از یک محفظه پلاستیکی مهر و موم شده برای حفاظت مکانیسم داخلی کلید از گرد و غبار و رطوبت استفاده می کرد.
کلیدهای جیوه ای (Mercury switches) در اوایل دهه 1960 مورد استفاده قرار گرفت. آنها جریان الکتریکی را با استفاده از یک کپسول جیوه مهر و موم هدایت می کنند. این نوع کلیدها دیگر برای کاربری خانگی تولید نمی شوند. کلیدهای جیوه قدیمی جزء زباله های خطرناک محسوب می شوند.
کلیدهای با سنسور حرکت الکترونیکی (Electronic motion-sensor switches) دارای یک چشم مادون قرمز (infrared) است که حرکت را حس می کند و هنگامی که فرد وارد یک اتاق می شود، به طور خودکار چراغ ها را روشن می کند. کلیدهای با سنسور حرکتی می توانند امنیت بیشتری در برابر سارقین فراهم آورند.
***برای مشاهده قیمت کلید و پریز اینجا کلیک کنید.***
منبع: سایت http://publicism.info
دپارتمان تأسیسات الکتریکی سامانه جامع صنعت ساختمان – کارگشا
سایر مطالب منتخب در حوزه کلید، پریز و ادوات کنترلی را دنبال و ما را با نظرات ارزشمند خویش همراهی نمایید.
