سقف هایی به شکل صدف، سیستمی برای مقابله با کمبود آب در ایران
شرکت معماری ایرانی به نام BMDesign، اخیرا یک راه حل نوآورانه برای حل بحران کمبود آب در ایران ارائه کرده است. آب و هوای خشک کویری ایران به این معنی است که آب به شدت می تواند کمیاب باشد و با تاثیرات حاصل از تغییرات آب و هوایی، بیشتر و بیشتر در معرض بی آبی قرار گیرد. بنابراین این موضوع بیش از همیشه اهمیت پیدا می کند که اشکال پایدار، جهت حفظ آب و انرژی در راس ارجحیت های طراحی قرار گیرد. عواقب این عوامل تغییرات اقلیمی می تواند خشک شدن منابع آب طبیعی مانند دریاچه ها و رودخانه ها باشد که به نوبه خود بر کشاورزی، صنعتی که وابسته به آب است، تاثیرات تخریب پذیری خواهد داشت.
این شرکت معماری در تلاش است تا به نحوی به این موضوع بپردازد که در انواع ساختمانهای مختلف به کار گرفته شود. این در حالی است که نخستین دغدغه این شرکت کمک به یک مدرسه محلی است که قبلا نیز این مدرسه در یک رقابت طراحی قرار گرفته و از طرف این شرکت برای آن یک طرح پیشنهادی نیز ارائه شده است. به طور خاص تر، آنها برای این مجموعه یک سیستم جمع آوری آب در نظر گرفتند که شامل سقف های دوبل با مجموعه ای از کاسه های مقعر در بالای آنها، همه آن چیزی است که برای جمع آوری آب باران طراحی شده اند.
بزرگترین مشکلی که در ایران وجود دارد این است که میزان بارش بسیار کمی داشته، و متعاقبا میزان آب باران بسیار کمی برای جمع آوری دارد. این بدان معنی است که بایستی قبل از تبخیر آب باران، این آب به سرعت جمع آوری شود. بر اساس گزارشات ایران تنها یک سوم بارندگی های جهانی را دریافت می کند و میزان تبخیر آن سه برابر بیشتر از سایر نقاط است.
عامل محرکی پشت کاسه های مقعر طراحی شده توسط این شرکت قرار دارد که با ابعاد و اشکال موجود آنها قرار است تا پتانسیل این مدرسه را در جهت جمع آوری آب باران به حد اکثر برساند. لبه بیرونی هر کاسه یا صدف دارای سطحی شیبدار است که باعث می شود تا آب باران به پایین سر خورده و در گودی ته آن جمع شود. ایده این طرح در نهایت قطرات را به یک استخر بزرگ هدایت کرده که بعدا آب این استخر جمع آوری می شود. سایه ای که دهانه های بزرگ کاسه ها فراهم می کند باید آب باران را قبل از اینکه مورد استفاده قرار گیرد، از تبخیر حفظ کند. این در حالی است که پوسته داخلی هر کاسه شیب کمتری دارد چرا که این پوسته بیشتر در معرض نور خورشید قرار می گیرد و لذا برای جمع آوری آب باران بهره وری کمتری دارد. تخمین زده می شود که بهره وری کلی هنوز به طور تقریبی 60 درصد است، یک پیروزی در مکانی که تبخیر آب باران میزان قابل توجهی دارد. این مقدار، تمامی آب آشامیدنی مورد نیاز مدرسه را فراهم نخواهد کرد اما تا حدی پاسخگوی نیاز های ساختمان خواهد بود.
اکثریت این مدرسه در اطراف یک گودال باغچه قرار گرفته است، این مدرسه با سبک معماری ایرانی در منطقه ای خشک قرار گرفته است. این حیاط نقش خنک کننده ساختمان را بر عهده دارد. به این ترتیب این انتظار می رود که هزینه های مصرف انرژی کاهش یابند. به اضافه آب جمع شده توسط سیستم سقفی، در بین دیواره ها ذخیره شده و امید می رود که به عنوان یک تنظیم کننده دما برای فضاهای مرتبط عمل کند. در نتیجه وابستگی مدرسه به سیستم تهویه مطبوع که انرژی زیادی مصرف می کند کاهش می یابد. درختان نخلی نیز در این منطقه کاشته می شوند و سایه بیشتری ایجاد می کنند و یک عنصر تصویری عمودی دارند که به سادگی با شکلهای مخروطی کاسه و ساخت و ساز کم ارتفاع ساختمان مطابقت دارد.
