5 اصل مهم و اساسی در طراحی شهر هوشمند برای زندگی شهری

اصول طراحی شهر هوشمند

شهر هوشمند یک مفهوم چند بعدی پیچیده شامل عناصر و عوام لمختلفی است که باید در آن بسترهای فناوری اطلاعات و ارتباطات لحاظ شده و از سویی مورد حمایت دولت و بخش های خصوصی واقع شده و در پی تحقق سه موضوع حکمروایی شهری خوب یعنی از مردم، برای مردم و با مردم باشد.

متن تهیه شده ترجمه مقاله ای با نام «اصول 23 گانه طراحی شهرهای هوشمند» نوشته ریک رابینسون(Rick Robinson) مدیر فناوری شرکت Amey، یکی از بزرگترین شرکتهای حوزه خدمات مهندسی و زیرساخت در انگلیس می باشد.

در همان زمان که شهرها در همه جا به دنبال بودجه برای طرح های هوشمندتر کردن شهر بودند و با تکیه بر دولت یا تحقیق در مورد کمک های مالی مرکزی این کار را انجام می دادند، من به معنای واقعی کلمه مطمئن شدم که میلیاردها دلار، پوند و یورو جهت توسعه های نسبتا معمولی و پروژه های زیرساختی که ویژه هوشمند سازی نیستند هزینه می شود.

یکی از دلایلی که ما هنوز به نوبه خود تجربه های قابل تجویز نداریم راهنمایی های قابل استفاده مجدد است. نمونه های بسیاری از شهرهای هوشمندتر نشان می دهند که فن آوری های اصلی مانند شبکه ها و رسانه های اجتماعی، بازار اطلاعات و اینترنت اشیاء می توانند به شهرها در رسیدن به اهداف سطحی شان در حوزه های سلامت، فعالیت های اجتماعی، رشد اقتصادی و انعطاف پذیری زیرساخت ها کمک کنند. اما این نتایج، شواهد قابل استنادی نیستند مبنی براینکه کدام رویکردها در چه شرایطی اعمال شوند و یا اینکه پیش بینی کنند در بازه زمانی کوتاه چه نتایجی برای شهر هوشمند رخ خواهد داد.

در حالی که تعداد انگشت شماری از شهرها مانند پورتلند و دوبلین در حال اجرای یک پلتفرم اطلاعاتی با تحقیقات پیشرفته ای هستند که می تواند تاثیری را که تکنولوژی ها و مداخلات دیگر می توانند روی شهرهای خاص داشته باشند پیش بینی کند. از سوی دیگر ما هنوز در مراحل اولیه مطالعه بر روی نقش استرتژیک تکنولوژی در  همه ابعاد طراحی، برنامه ریزی و حکومت شهرها می باشیم.

اصول طراحی شهر دیجیتال

اهمیت “مکان” در برنامه ریزی و طراحی شهری بسیار تاکید شده است. طبق تحقیقاتی، درمورد اینکه از دیدگاه مردم، جوامع و کسب و کارهایی که از یک محیط شهری استفاده می کنند چه چیزی یک محیط شهری را موفق می سازد، تجربیاتی به دست آمده است. این موضوع توسط یک معمار در شهر کپنهاگ بیان شد. تینا سابی (Tina Saaby) در کنگره آکادمی شهرسازی در سال 2013 با عنوان « زندگی شهری را قبل از فضای شهری و فضای شهری را قبل از ساخت و سازهای شهری در نظر بگیرید» سخنرانی ارائه کرد.

برای شناسایی و در نظر گرفتن “زندگی شهری” به عنوان نقطه شروع، تینا سابی به ما یادآوری کرد که همیشه با در نظر گرفتن نیازها و رفتار فردی مردم و سپس تاثیر متقابل آنها بر یکدیگر شروع کنیم. این اساس درک جین جیکوبز از شهرها و سیستم های اقتصادی و دولتی شهرها نیز بود. و اخیرا این موضوع توسط  پروفسور جفری وست (Professor Geoffrey West) در موسسه  سانت فی (Sante Fe Institute) مورد تحلیل و بررسی دقیق و کمی از عملکرد سیستم شهری قرار گرفته است.

به همان میزان که مکان و زندگی شهری اهمیت دارند راهنمایی و آموزش استفاده از فناوری ها در سیستم های شهری نیز مهم است. به این ترتیب عوامل اصلی برای کاربرد برنامه های دیجیتال در شهرها می توانند اینگونه باشند:

اصل شماره 1: زندگی شهری را قبل از مکان شهری در نظر گرفته و مکان شهری  را قبل از فن آوری در نظر بگیرید

تحقیقات علمی اخیر نشان داده است که نرخ تغییرات در جوامع مدرن و به ویژه در شهرهایی که در حال رشد هستند، افزایش داشته است. برای مثال کار جفری وست نشان می دهد که شهرهای بزرگتر، تولید ثروت بیشتری داشته و موثرتر از شهرهای کوچک عمل می کنند. و این شهرها در حین رشد ساکنان بیشتری را جذب کرده، بزرگتر شده و به تولید ثروت بیشتری می پردازند.

این خود کفایی یا به عبارت دیگر خودتقویتی با تقاضای روزافزون برای منابع همراه است. موتور رشد شهرها در جهان توسعه یافته به وسیله انقلاب صنعتی، امکانات و نیروهای رشد شهرها را در بازارهای نوظهور امروز تآمین کرده و نیز رشد جمعیت جهانی را به دنبال دارد. پروفسور یان رابرتسون(Ian Robertson) از کالج ترینیتی دوبلین بیان کرده است که شهرهایی که بزرگتر هستند، مردمش سریعتر راه می روند.

بنابراین در شهرهایی که هم به صورت ارگانیک و هم با جذب مهاجر در حال رشد هستند دو اصل دیگر می توانند شامل این اصول باشند:

اصل شماره 2:  نشان دادن پایداری، مقیاس پذیری و انعطاف پذیری، در یک بازه زمانی طولانی

اصل شماره 3: نشان دادن انعطاف پذیری در یک بازه زمانی طولانی

ساخت و سازها و زیرساخت های فیزیکی:

یکی از مشکلات بسیاری از ساختمان های امروز انطباق دادن آنها برای اجرای زیرساخت های فناوری های جدید، به روز رسانی سیم کشی ها یا اضافه کردن کابل کشی جهت فن آوری های شبکه ای جدید می باشد. پیش بینی های ما در مورد، نیاز به چنین زیرساختهایی در آینده ممکن است اشتباه باشد اما چیزی که مسلم است این است که این نیازها با امروز متفاوت خواهند بود. به این ترتیب:

اصل شماره 4: فضاها و سازه های قابل انعطاف

ساختمان های جدید یا ساختمان های بازسازی شده باید شامل فضای کافی برای نیازهای جاری و آینده برای اجرای زیرساخت های فناوری باشند. از قبیل کابل های پهنای باند و مواد و سازه هایی که مانع شبکه های بی سیم نشوند. فضاها جهت حمایت از کابل کشی های ثابت و زیرساخت های دیگر برای ایجاد تغییرات جهت استفاده در آینده باید  به راحتی قابل انعطاف باشند.

علاوه بر این، روند گسترده تری که  توسط فناوری تحت تاثیر قرارمی گیرد ، مانند کار با موبایل، فضاهای کاری مشترک و از بین رفتن مراکز فروش سنتی، شواهدی هستند که نشان می دهند آمار تغییرات، در خواسته ها و نیازهای که ما از ساختمان ها و فضاهای شهری داریم، بالاست. این امر منجر به اصل دیگری می شود :

اصل شماره 5: قابلیت اتصال و دسترسی به اطلاعات

ساختمان جدید و یا بازسازی شده باید قابلیت انعطاف داشته باشد، به ویژه در رابطه با دسترسی، زیرساخت، پیکر بندی فضای داخلی تا اینکه استفاده و ایجاد تغییر در آینده امکان پذیر باشد.

منابعی مانند مک کینزی و امپریال کالج، اظهار کرده اند که ما در حال ورود به عصری هستیم که ارزش های اقتصادی آن بوسیله استفاده از اطلاعات دیجیتالی ایجاد خواهد شد. که این اطلاعات نه فقط در فعالیت های آنلاین ما، بلکه  در خدمات فیزیکی ما مانند سیستم های حمل و نقل، آب و برق و ساختمان نیز وجود دارند.