لوله پلی پروپیلن: کاربردها، مزایا و محدودیت ها
لوله های پلی پروپیلن را می توان در شبکه های لوله کشی تحت فشار نیز به کار برد، ولی دامنه کاربرد آن منحصر به خطوط فشار پایین (مصارف داخل ساختمانی ، لوله کشی آب سرد و گرم بهداشتی) است. امروزه از این لوله ها در انتقال مواد شیمیایی و سیستم فاضلاب نیز استفاده فراوان می گردد.
این لوله ها در سه دسته PP-H و P-B و PP-R طبقه بندی می شوند. این لوله ها دارای کم ترین چگالی درمیان همه لوله های گرمانرم است. ساختار سمولکولی انواع لوله های پلی پروپیلن سبب گردیده که مقاومت آنها در برابر سیال ها به شدت وابسته به نوع سیال اعم از بازی و یا اسیدی بودن و میزان سختی سیال و همچنین مقدار دما و شرایط محیطی باشد . این لوله ها به دلیل مقاومت بالایی که در شرایط گرمایی دارند برای حمل سیالات مختلف با دمای خاص کاربرد فراوانی پیدا کرده اند.
آنچه طبق استانداردهای مربوطه اهمیت دارد محاسبه عمر مفید لوله های پلی پروپیلنی در سیستم های گرمایش است که در این جا برای یک دوره کاری 50 ساله توضیح داده می شود. در یک دوره 50 ساله عملاً 14 سال از این دوره آب درون این لوله ها با دمایی حدود 20 درجه سانتیگراد عبور می کند چرا که قطعاً 5/3 ماه ازسال سیستم گرمایی خاموش است و تهیه آبگرم برای آن معنایی ندارد و این به معنی 14 سال از 50 سال است. در همین دوره 50 ساله ذکر شده، حداکثر 25 سال آب درون لوله ها با دمای 60 درجه سانتیگراد عبور می کند که جهت آب موجود برای مصرف استحمام است. در حداکثر 10 سال از دوره 50 ساله آب با دمای 80 درجه سانتیگراد عبور می کند. در نهایت در دوره 50 ساله، به مدت یک سال به صورت دایمی می توان آبی با دمای 90 درجه سانتی گراد را عبور داد و در همین دوره 100 ساعت آب 100 درجه سانتیگراد می تواند عبور کند.
مزایای لوله های پلی پروپیلن
-
عدم پوسیدگی از داخل و خارج: این لوله ها با قرارگیری در معرض رطوبت و مواد خورندهای همچون گچ، آهک و دیگر مواد ساختمانی دچار خوردگی نمی شوند.
- وزن کم: وزن این لوله ها با توجه به پلیمری بودن جنس آنها، بسیار کم تر از لوله های فلزی است بنابراین حمل و نقل و عملیات لوله کشی با این لوله ها راحت تر است.
- پایین بودن ضریب هدایت حرارتی: این لوله ها ضریب هدایت حرارتی پایین تری نسبت به لوله های فلزی دارند. بنابراین هنگامی که از این لوله ها برای انتقال آب گرم یا سرد استفاده شود، نسبت به لوله های فلزی انرژی کم تری در خلال حرکت سیال هدر می رود.
- افت فشار و رسوب پذیری پایین: به دلیل کم تر بودن زبری سطح داخلی این لوله ها نسبت به لوله های فلزی، افت فشار و رسوب پذیری کم تری دارند.
- نصب سریع و آسان: وزن کم و خط نشان در این لوله ها و زوایای مختلف اتصالات، نصب این لوله ها را سریع کرده است.
با وجود مزایای نسبی این لوله ها نسبت به لوله های فلزی، این لوله ها به دلیل ساختار فیزیکی و شیمیایی دارایمحدودیت هایی نیز هستند که از جمله، موارد زیر را می توان برشمرد:
- عدم تحمل دما و فشار زیاد: این لوله ها توان تحمل حرارت مداوم 65 درجه سانتیگراد با فشار 20 بار برای عمر 50 سال را دارند. بنابراین این لوله ها فقط جهت لوله کشی آب گرم و آب سرد بهداشتی (مصرفی) مورد استفاده قرار میگیرند و برای لوله کشی سیستمهای گرمایشی استفاده از آنها محدود است.
- ضریب انبساط طولی زیاد: ضریب انبساط طولی لوله های پلی پروپیلن در مقایسه با ضریب انبساط طولی لوله های فلزی بیشتر است. لذا برای لوله کشی در مسیرهای مستقیم با طول زیاد لازم است از وسایل کنترل انبساط استفاده شود.
- امکان عبور نور و مشکلات بهداشتی: چون نور از این لوله ها عبور می کند پس از مدتی جلبک ها در سطح داخلی آنها رشد می کنند و باعث می شود که طعم و بوی آب عوض شود.
- نفوذ اکسیژن: بر خلاف فلزات که دارای ساختمانی فشرده و غیر قابل نفوذ در مقابل گازها هستند، مواد پلیمری مانند پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی بوتیلن و PEX تک لایه، سد خوبی در برابر عبور اکسیژن نیستند. نفوذ اکسیژن به داخل لوله سبب تشدید خوردگی در تجهیزات سیستمهای بسته حرارتی می شود که در این صورت سرعت پوسیدگی در سیستم های فلزی از قبیل شوفاژ، پمپها، شیرآلات، مخازن فلزی و منبع تولید آب گرم که به چنین لوله هایی متصل هستند زیاد خواهد بود.
- عدم شکل پذیری: این لوله ها خشک هستند و به علت ساختار مولکولی خاصی که این لوله ها دارند در صورتی که خم شوند ترک برمی دارند.
منبع :
کارگشا، سامانه جامع صنعت ساختمان
مطالب مرتبط:
