فونداسیون رادیه یا رادیه ژنرال چیست؟ روش و مراحل اجرای پی رادیه

ابعاد فونداسیون با توجه به موارد زیر تعیین می گردد:

• ظرفیت باربری خاک
• جنس زمین زیر پی
• خطرپذیری منطقه از نظر زلزله

در ساختمان های بلند فونداسیون را از نوع رادیه طراحی می کنند.

پی رادیه چیست؟

رادیه ژنرال یک پی گسترده یکنواخت است که بصورت صفحه ای مستحکم نیروهای عمودی ساختمان را به زمین منتقل می کند. در پی های رادیه ژنرال، اجرای آرماتوربندی نسبت به پی های نواری ساده تر بوده و دارای سطح قالب کمتری می باشد.

روش اجرای فونداسیون رادیه

در اینگونه پی، آرماتوربندی بصورت یک شبکه سراسری در کف، بر روی فاصله نگه دارهای پلاستیکی یا بتنی، میلگردهای تقویتی ، اجرای شبکه بالا بر روی خرک های بلند و باقی مانده آرماتورهای تقویتی، میلگردهای انتظار دیوار برشی ها و ستون ها در ساختمان های بتنی و یا نصب صفحه ستون ها در ساختمان های فولادی اجرا شود.

در برخی موارد نصب میلگردهای ریشه دیوار برشی ها در ساختمان های فولادی و نیز مواردی که پی گسترده در سطحی منفی و پایین تر از زمین طبیعی اجرا می گردد، دیوار حائل بتنی برای محیط پیرامونی طبقات منفی درنظر گرفته می شود که باید میلگردهای انتظار آن ها نیز پس از عملیات آرماتوربندی پی نصب گردد.

اجرای آرماتوربندی چاله آسانسور نیز همزمان با شبکه های پایین و بالا اجرا می گردد.

در حین اجرای عملیات آرماتوربندی، کنترل نقشه ها از نظر نمره آرماتورهای مصرفی، طول خم ها و آرماتورهای تقویتی، مکان نصب آرماتورهای تقویتی، رعایت فاصله بین آرماتورها از هم طوری که هنگام بتن ریزی، بتن به راحتی از شبکه ها پایین رفته و میلگردها را احاطه کند و نیز هنگام ویبره شدن بتن، سرفلزی شیلنگ ویبراتور از بین میلگردها به راحتی عبور کرده و بتن را ویبره نماید.

هنگام بتن ریزی در پی های گسترده، بتن از هر جهت در سطح پی پیشروی خواهد کرد و شاید بدلیل ضخیم بودن پی، امکان بتن ریزی در یک روز وجود نداشته باشد، بنابراین توصیه می شود، چنانچه شرایط محیا باشد بتن ریزی در یک روز به اتمام برسد و برای اینکار از دو یا سه جبهه کاری اقدام به بتن ریزی گردد؛ اما اگر بتن ریزی به دلایلی در یک روز به اتمام نرسیده و به روز دوم یا سوم نیز کشیده شود، توسط توری های رابیتس حجم پی را به نسبت تعداد روز پیش بینی شده برای بتن ریزی تقسیم نمود، به ترتیبی که بتن ریزی هر روز مشخص باشد و در هر روز حجم کامل قسمتی از فونداسیون بتن ریزی می شود.

در این حالت تورهای رابیتس یا تورهای مرغی نصب شده برای حرکت بتن محدودیت ایجاد کرده و بتن در داخل پی بصورت پله ای متوقف شده و روز بعد دوغاب ریزی روی پله های ایجاد شده بتن ریزی ادامه پیدا می کند.

استفاده از رابیتس در هنگام قطع بتن ریزی و شروع مجدد در روز بعد باعث می شود که بتن قطع شده بصورت عمودی سفت شده و با بتنی که در ادامه کار اجرا می شود، پیوند داده شود و مانع از لغزش دو لایه بتن بر روی هم گردد.

اگر قطع بتن ریزی بدون نظارت و بدون استفاده از رابیتس بندی انجام گیرد، در بتن ریزی درز سرد ایجاد خواهد شد.

کنترل اسلامپ بتن در چنین مواردی خیلی مهم است، سفتی یا روانی بتن به حجم فولاد به کاررفته، سردی یا گرمی هوا و نوع کاربری بتن مصرفی ارتباط دارد.

در مواقعی که اسلامپ بتن هنگام تخلیه به داخل پمپ کمتر از میزان مندرج در برگه تحویل باشد، باید از مصرف آن خودداری شود و ساعت تولید و ساعت مصرف کنترل کرد.

اما چنانچه بتن در مخلوط کن تراک در حال میکس کردن باشد و کسب اجازه از مهندس ناظر با افزودن دوغاب سیمان مشروط به اینکه نسبت آب به سیمان از حداکثر مجاز طرح اختلاط فراتر نرود، برای بالا بردن اسلامپ می توان اقدام می نمایند.

به ترتیبی که سطح فونداسیون از بتن پر می شود، ماله کشی سطح آن صورت می گیرد.

این عمل به منظور تراکم سطح بتن، یکنواختی سطح بتن و فرورفتن درشت دانه های سطح بتن به داخل بتن صورت می پذیرد.

پرداخت نهایی سطح بتن با ماله فولادی جهت صاف شدن سطح بتن انجام می گیرد.

هنگام ویبره زدن بتن باید شخص ماهری که در امر ویبره زدن تخصص دارد را بکار گمارد.

لذا در صورت ویبره شدن بتن به صورت نادرست از کیفیت بتن سطح کاسته می شود.

قبل از ویبره زدن، باید شعاع مؤثر عملکرد ویبراتور تعیین شود. برای این کار سطحی از بتن ریخته شده که آماده ویبره است را با ماله صاف کرده و قطعات دو سانتی از میلگردهای نمره 10 یا 12 را روی آن سطح پخش می کنند، سپس وسط سطح مذکور را یک بار ویبره می زنند ، تا هر شعاعی که تکه میلگردها در بتن محو شوند، شعاع مؤثر ویبراتور خواهد بود. شعاع مؤثر ویبراتور به قدرت موتور ویبراتور، طول شیلنگ و قطر قسمت فلزی سرشیلنگ ویبراتور بستگی دارد.

با توجه به شعاع مؤثر ویبراتور باید هنگام ویبره زدن فاصله ها را طوری انتخاب کرد که سطوح ویبره شده باهم مقداری همپوشانی داشته باشند.

هنگام ویبره زدن باید سر ویبراتور با آرماتور برخورد نکند، با هر سرعتی که ویبره در بتن فرو می رود با همان سرعت از بتن خارج شود و سر ویبره به کف قالب برخورد نکند، در بتن هایی که لایه لایه ریخته می شوند، مقداری از لایه زیر نیز تحت تأثیر ویبراتور قرار گیرد. ویبراتور را نباید در بتن نگه داشت زیرا باعث تفکیک درشت دانه ها و ریزدانه ها از هم شده و نظم دانه بندی را به هم می زند.

همیشه جهت احتیاط، هنگام بتن ریزی ویبراتور یدک همراه با شیلنگ آن در محل بتن ریزی موجود باشد.

در مواقعی پس از بتن ریزی به جداره قالب با چکش ضربه وارد می کنند، باید توجه داشت درصورتی که اسلامپ بتن استاندارد بوده و عمل ویبره شدن بتن به درستی انجام گرفته باشد و نیز قالب بندی سوراخ و درز نداشته باشد.سطحی صاف در محیط جانبی بتن ایجادشده و نیاز به چکش زدن به قالب پس از پرشدن قالب ها از بتن نیست، زیرا این کار باعث می شود دوغاب سیمان به سمت قالب هدایت شود و یک سطح صاف کاذب را ایجاد نماید.

مراحل اجرای فونداسیون

1. اجرای بتن مگر (بتن مگر می تواند عضوی از فونداسیون و قالب زیرین آن باشد.
2. اجرای آرماتوربندی
3.  قالب بندی
4. بتن ریزی سطح پی
5. عمل آوری بتن