اعمال ضریب نامعینی در هر بار طراحی توسط ETABS

برای اولین بار در آیین‌نامه UBC97، ضریبی تحت عنوان ضریب نامعینی سازه  عنوان شد. طبق استاندارد 2800 ویرایش چهارم، در سازه‌های با ارتفاع بیش از 3 طبقه یا 10متر، برش پایه در هر یک از امتدادهای سازه باید در ضریب نامعینی ضرب شود. این ضریب برابر 1.2 است مگر آنکه شرایط زیر اقناع شوند:
1- ساختمان منظم در پلان بوده و در طبقاتی که نیروی برشی بیش از 35% نیروی برشی پای ساختمان در آنها ایجاد می‌شود، دارای حداقل دو دهانه مقاوم در برابر بارهای جانبی در هر طرف مرکز جرم ساختمان و در هر امتداد اصلی ساختمان باشند. در سیستم دارای دیوار برشی تعداد دهانه ها از تقسیم طول دیوار بر دو سوم ارتفاع طبقه بدست می آید.
2- هر طبقه از ساختمان که در آن بیش از 35% نیروی برشی پایه ایجاد شود باید با توجه به نوع سیستم سازه، ضوابط جدول 3-2 را دارا باشد.
در محاسبات مربوط به تغییرمکان جانبی سازه، مقدار ضریب نامعینی برابر 1 در نظر گرفته می شود.
طبق ASCE2010 در موارد زیر می‌توان ضریب نامعینی Rho را برابر یک در نظر گرفت:

1. محاسبات مربوط به اثرات P-delta و تغییرمکان نسبی طبقه،
2. طراحی اعضای غیرسازه‌‌ای،
3. طراحی سازههای غیرساختمانی،
4. طراحی دیافراگم ها،
5. طراحی دیوارهای سازه ای برای نیروهای خارج از صفحه.

برنامه ETABS قادر به اعمال ضریب نامعینی در ترکیب بارهای پیش‌فرض خود است. در فیلم کوتاه زیر نحوه اعمال خودکار آن نشان داده شده است. همچنین در صورت تغییر این ضریب، بطور خودکار در ترکیب بارها اعمال می‌شود.

منبع:

کارگشا، سامانه جامع صنعت ساختمان