انواع کلیدهای دیواری
کلیدهای دیواری در سه نوع کلی وجود دارد. برای اتصال مجدد یا تعویض یک کلید، شناسایی نوع آن حائز اهمیت است.
کلیدهای تک پل برای کنترل مجموعه ای از چراغ ها از یک مکان مورد استفاده قرار می گیرند. کلید سه راهه (تبدیل) برای کنترل مجموعه ای از چراغ ها از دو مکان متفاوت استفاده می شود و همیشه به صورت جفت (دوتایی) نصب می شوند. به عنوان مثال برای کنترل روشنایی راهروهای بین اتاق خواب ها از دو سمت، کنترل روشنایی راه پله از بالا و پایین و … . کلیدهای چهار راهه (صلیبی) با ترکیبی از کلیدهای سه طرفه (تبدیل) برای کنترل مجموعه ای از چراغ ها از سه یا چند مکان استفاده می شود.
نوع کلیدها را با شمارش ترمینال های پیچی مشخص کنید. کلیدهای تک پل دارای دو ترمینال پیچی هستند، کلیدهای سه راهه (تبدیل) دارای سه ترمینال پیچی هستند و کلیدهای چهار راهه (صلیبی) دارای چهار عدد ترمینال پیچی هستند. بیشتر کلیدها شامل یک ترمینال پیچی زمین هستند که توسط رنگ سبز آن مشخص می شود.
هنگام تعویض یک کلید، کلید جدیدی را انتخاب کنید که دارای همان تعداد ترمینال پیچی همانند مدل قدیمی باشد. محل پیچ ها بر روی بدنه کلید بسته به سازنده متفاوت است، اما این تفاوت ها بر عملکرد کلید تاثیر نمی گذارد.
تا جاییکه امکان پذیر است، ترجیحاً سیم کشی کلیدها را با استفاده از ترمینال های پیچی به جای استفاده از اتصالات فشاری (Push-in fittings) انجام دهید. بعضی از کلیدهای خاص، به جای ترمینال های پیچی دارای ترمینال های فشاری هستند که برای اتصال آنها به مدار الکتریکی نیاز به سرسیم و اتصالات مخصوص می باشد.
یک کلید دیواری (wall switch) به سیم کشی های مدار الکتریکی به وسیله ترمینال های پیچی یا اتصالات فشاری در پشت کلید متصل می گردد. برخی کلیدها ممکن است یک نوار سنجش اندازه برای نمایش اینکه چه اندازه از عایق سیم باید از آن جدا شود تا اتصالات به صورت درست و ایمن انجام شود داشته باشند.
بدنه کلید به یک صفحه فلزی متصل شده که این امکان را می دهد تا بتوان آن را در قوطی برق (قوطی کلید) نصب نمود. چندین علامت و نوشتار بر روی صفحه رویی فلزی و در پشت کلید قرار دارد. علامت اختصاری UL یا UND. LAB. INC. LIST به این معنی است که کلید با استانداردهای ایمنی آزمایشگاههای مجاز مطابقت دارد. کلیدها با درج حداکثر ولتاژ و میزان آمپر بر روی آنها تولید می شوند. در استاندارد آمریکایی، کلیدهای دیواری استاندارد 15 آمپر یا 125V می باشند. مقادیر ولتاژ 110، 120 و 125 که بر روی کلیدها درج شده اند با هدف یکسان سازی برای شناسایی، مشابه در نظر گرفته می شوند.
برای نصب و راه اندازی کلید دیواری استاندارد، کلیدی را انتخاب کنید که دارای یک مقیاس سنج سیم شماره 2.5 یا شماره 4 است. برای سیستم های سیم کشی با سیم مفتولی مسی، فقط کلیدهایی با علامت COPPER، CU یا CO/ALR را استفاده کنید. برای سیم کشی با سیم آلومینیومی، فقط از کلیدهای دارای علامت CO/ALR استفاده کنید. توجه داشته باشید با اینکه کلیدها و تجهیزات دارای نشان CO/ALR توسط موسسه NEC برای استفاده در سیم کشی آلومینیومی تأیید شده اند، کمیسیون ایمنی مصرف کنندگان، استفاده از این نوع تجهیزات را توصیه نمی کند. بر اساس قوانین NEC (National Electrical Code)، کلیدها و تجهیزاتی که با نشان AL/CU مشخص شده اند، دیگر نمی توانند با سیم کشی آلومینیومی مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدهای تک پل دیواری
کلید تک پل شایع ترین نوع کلید دیواری است. این کلید دارای نشان ON-OFF بر روی رویه کلید است و برای کنترل مجموعه ای از چراغ ها. یک وسیله و یا یک پریز از یک مکان استفاده می شود. یک کلید تک پل دارای دو ترمینال پیچی و یک پیچ (پایه) زمین است. هنگام نصب یک کلید تک پل، مطمئن شوید هنگامی که کلید در وضعیت بالا قرار دارد خاموش و با پایین آمدن روشن شود.
یک کلید تک پل اساساً یک وقفه در سیم سیاه رنگ که وظیفه برقرسانی را برعهده دارد است که با باز کردن یا بسته شدن کلید باز و بسته می شود. کلیدهای تک پل ساده ترین نوع کلید هستند.
کلیدهای دیواری سه راهه (تبدیل)
کلیدهای سه راهه دارای سه ترمینال پیچی هستند و علامت ON-OFF ندارند. کلیدهای سه راهه (تبدیل) همیشه به صورت جفت (دو تایی) نصب می شوند و برای کنترل مجموعه ای از چراغ ها از دو مکان استفاده می شوند.
یکی از ترمینال های پیچی در کلید سه راهه (تبدیل) تیره تر از دیگران است. این ترمینال مشترک است. موقعیت ترمینال پیچی مشترک بر روی بدنه کلید ممکن است بسته به سازنده متفاوت باشد. قبل از جدا کردن یک کلید سه راهه، همیشه سیمی را که به ترمینال مشترک متصل است، علامتگذاری کنید. این سیم باید به ترمینال مشترک در کلید جدید متصل شود.
دو ترمینال پیچی روشن تر بر روی یک کلید سه راهه (تبدیل)، ترمینال های سیار (traveler) نامیده می شوند. ترمینال های سیار قابل جا به جایی هستند، بنابراین نیازی نیست سیم های متصل به آنها را برچسب گذاری کنید.
از آنجا که کلیدهای تبدیل به صورت جفت نصب می شوند، گاهی اوقات تعیین اینکه کدام کلید مشکل دارد دشوار است. کلیدی که بیشتر استفاده می شود احتمال بیشتری دارد که دچار آسیب شود اما ممکن است لازم باشد هر دو کلید را بررسی کنید تا منبع مشکل را پیدا کنید.
کلیدهای چهار راهه (صلیبی)
کلیدهای چهار راهه (صلیبی) دارای چهار ترمینال پیچی هستند و علامت ON-OFF بر روی رویه کلید وجود ندارد. کلید های چهار راهه (صلیبی) همیشه میان دو کلید سه راهه (تبدیل) نصب می شوند. این ترکیب کلید امکان کنترل مجموعه ای از چراغ ها از سه یا چند مکان را فراهم می آورد. کلیدهای چهار راهه (صلیبی) در خانه هایی که در آن اتاق های بزرگ که دارای چندین فضای نشیمن هستند استفاده می شوند، مانند یک آشپزخانه که به یک اتاق غذاخوری باز می شود. مشکلات احتمالی در سیم کشی و نصب کلید چهار راهه (صلیبی) می تواند به دلیل اتصالات شل شده یا قطعات فرسوده درون کلید صلیبی یا ایراد در یکی از کلیدهای سه طرفه باشد.
در یک نصب معمول، یک جفت کابل سه سیمه وجود دارد که به درون قوطی کلید چهار راهه (صلیبی) وارد می شود. در اغلب کلیدها، سیم های سفید و قرمز از یک کابل باید به جفت ترمینال های پیچی پایین یا بالا متصل شوند، و سیم های سفید و قرمز کابل دیگر باید به جفت ترمینال های باقی مانده متصل شوند. با این وجود، همه کلیدها به همین شیوه پیکربندی و سیم کشی نمی شوند و نحوه سیم کشی در قوطی برق ممکن است متفاوت باشد. بنابراین همیشه دیاگرام سیم کشی که همراه کلید است را مطالعه کنید.
***برای مشاهده قیمت کلید و پریز اینجا کلیک کنید.***
منبع: سایت http://publicism.info
دپارتمان تأسیسات الکتریکی سامانه جامع صنعت ساختمان – کارگشا
سایر مطالب منتخب در حوزه کلید، پریز و ادوات کنترلی را دنبال و ما را با نظرات ارزشمند خویش همراهی نمایید.
-
-
-
-
-
-
-
