در ادامه یادداشت قبلی که به توضیح این سیستم ها پرداختیم و پس از بررسی های لازم، این سیستم ها را یکی از بهترین سیستم های گرمایشی برای اجرا معرفی کردیم، در این یادداشت به بررسی ابهامات و نکاتی که پیرامون این سیستم ها مطرح است می پردازیم.
احتمالا همه ی ما گرمای خوشایند حاصل از تابش نور خورشید را در زمستان که هوا سرد است تجربه کرده ایم؛ نکته قابل تامل این حس خوشایند در این است که با وجود دریافت گرمای مطبوع از نور خورشید دما هوا تغییر نکرده و ثابت می ماند، علت این امر این است که گرمای انتقال یافته که ناشی از نور خورشید است، از نوع تابشی می باشد و همان طور که در یاد داشت قبل توضیح دادیم در این نوع انتقال گرما هوا به شکل یک جسم شفاف عمل کرده و امواج حاوی حرارت را از خود عبور می دهد و این امر باعث می شود که اجسام کدری در محیط قرار دارند زود تر گرم شوند، در سیستم گرمایش از کف نیز قسمت قابل توجه فرایند انتقال گرما (حدود 60 درصد) از طریق تابش می باشد بنا بر این به همین دلیل است که می توانیم با دمای پایین تر در طراحی های خود به حد مطلوب حرارت و گرما در محدوده آسایش حرارتی برسیم.
اگر بخواهیم گزارشی از میزان دمای محیط از طریق این سیستم در محیط های مختلف با کاربری متفاوت بدهیم به این گونه است که:
- حداکثر دمای کف در آپارتمان های مسکونی 29 درجه سانتی گراد
- حداکثر دمای کف حمام و دور استخر ها 33 درجه سانتی گراد
- حداکثر دمای محیط کناری پنجره ها و دیوار های خارجی 35 درجه سانتی گراد
آیا سیستم گرمایش از کف عوارض دارد؟
اما اکنون به پاسخ به برخی شایعات پیرامون این سیستم ها می پردازیم:
اولین شایعه و شاید بزرگترین ابهامی که راجب این سیستم ها مطرح شد این بود که این سیستم ها توسط مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن (که معتبر ترین مرجع برای استاندارد سیستم های تهویه مطبوع می باشد) رد شده است اما این مرکز سریعا به این مسئله واکنش نشان داده و اقدام به رد این مسئله نمود و حتی به چاپ کتاب (سیستم گرمایش کفی) و مقاله در این زمینه (که در یاد داشت قبلی به آن رجوع شد) پرداخت، متاسفانه این شایعه توسط عده ای افراد سود جو که اقدام به واردات رادیاتور از کشور چین نموده بودند منتشر شد که کاملا بی پایه و اساس می باشد.
مسئله دیگری که راجب این سیستم ها مطرح می شود غیر بهداشتی بودن این سیستم ها به علت، به حرکت در آوردن گرد و غبار موجود در محیط است اما راجب این موضوع باید گفت که گرد و غبار موجود در هوای محیط هایی که سیستم گرمایشی آن ها مبتنی بر انتقال گرما به صورت جابجایی است (فن کویل، بخاری، رادیاتور و…) به حرکت در می آید نه در سیستم گرمایش از کف که آب با دمای40 تا 60 درجه وارد سیستم می شود و گرما به صورت تابشی از کف محیط به اطراف منتقل می شود.
مسئله دیگری که پیرامون این سیستم ها مطرح می شود هم خوانی نداشتن این سیستم ها با فرهنگ ایرانی که به پهن کردن فرش و قالی می پردازد، است؛ در پاسخ به این مسئله باید گفت اولا در اجرای این سیستم ها به طور معمول از عایقی به ضخامت 3 سانتی متر استفاده می شود تا اتلاف حرارت به سمت پایین به صفر برسد دوما بالغ بر 60 درصد فرآیند انتقال گرما در این سیستم ها به صورت تابشی می باشد که به استناد تحقیقات مرکز بین المللی سیستم های گرمایش و سرمایش تابشی، سیستم های گرمایش از کف حتی با وجود عایقی با ضخامت 2 سانتی متر باز هم کار آمد و دارای بازدهی قابل قبول می باشند.
مسئله تعجب برانگیز دیگری که مطرح می شود این است که این سیستم ها باعث تغییر رنگ یا رفتن رنگ فرش ها می شوند اما نکته قابل توجه این است که در این سیستم ها آب با دمای 50 تا 60 درجه جریان می یابد که پس از عبور از عایق تعبیه شده دمای سطح را به حدود 29 درجه سانتی گراد می رساند که کمتر از دمای بدن (37 درجه سانتی گراد) است، سوالی که مطرح می شود این است آیا تا به حال مشاهده شده است که به علت ماندن مدت طولانی شخصی بر روی قسمتی از فرش به طور مثال هنگام خواب، رنگ فرش تغییر کند؟! حال آن که این سیستم ها تنها در یک چهارم سال مورد استفاده قرار می گیرند، پاسخ به همین سوال ساده جواب این مسئله را خواهد داد.
گفته می شود این سیستم ها فقط در محیطی با کف پوش سنگ جواب می دهد و در محیط های که کف پوش آن ها پارکت و یا غیره می باشد دارای بازده مورد نظر نمی باشد اما به طور قطع می توان گفت این حرف مردود می باشد و با توجه به تجربه و پروژه های اجرایی در این زمینه می توان گفت این این سیستم در محیط های دارای کف پوش سنگ بازده بیشتری را شامل می شوند منتهای مراتب در محیط های با کف پوش پارکت و یا سایر کف پوش های مرسوم دیگر، همچنان دارای بازده مد نظر می باشند.
مقایسه سیستم گرمایش از کف با دیگر سیستم های گرمایشی
در آخر با توجه به شایعات مطرح شده راجب این سیستم ها به بیان نتیجه آزمونی بین این سیستم ها می پردازیم:
پس از گذشت دو ساعت به مقایسه هوای دو اتاق که یکی به وسیله گرمایش از کف و دیگری به وسیله سیستم هایی با گرمایش همرفتی گرم می شد پرداختیم، نتیجه این مقایسه به شرح زیر می باشد:
در سیستم گرمایش از کف:
- گرد و غبار در محیط پیرامون شناور و معلق نمی باشد.
- کرم بید به سمت فرش حرکت کرده و به راحتی توسط جارو برقی قابل پاکسازی و جمع آوری می باشد.
- پس از دو ساعت میزان رطوبت پوست تغییر نکرد پس در واقع این سیستم ها برای شادابی پوست مفید می باشند.
در پایان لازم به ذکر است که بیشتر این شایعات توسط افراد سود جو و بدون پایه علمی و تنها بر اساس منافع شخصی مطرح شده اما این نکته حائز اهمیت می باشد که درست است سیستم های گرمایش از کف یکی از بهترین سیستم ها برای اجرا می باشد اما تمامی این مزیت ها تنها زمانی قابل استفاده و دسترسی می باشد که این سیستم ها به بهترین نحو ممکن و اصولی ترین روش موجود اجرایی و نصب شوند چه بسا اگر این سیستم ها به صورت درست و مهندسی اجرایی نشوند نه تنها آسایش حرارتی افراد را تامین نمی کنند بلکه از محدوده آسایش خارج شده و موجبات آسیب برای ساکنین را فراهم می کنند.
با توجه به موارد ذکر شده از مخاطبان عزیز دعوت می شود که حتما قبل از انتخاب و اجرای سیستم گرمایشی محیط خود با کارشناسان مربوطه سامانه کارگشا مشورت های لازم را جهت انتخاب و اجرای هر چه بهتر سیستم گرمایشی خود انجام دهند.
مطالب مرتبط:
- سیستم گرمایش از کف
- تهویه محیط استخر های شنا
- نقشه های اجرایی تاسیسات مکانیکی
- از سیستم های تولید هم زمان برق و حرارت ( CHP) چه می دانید؟
- روش گام به گام محاسبه نرخ تهویه پارکینگ + مثال کاربردی
منبع:
کارگشا، سامانه جامع صنعت ساختمان