جرثقیل های برجی (تاور کرین)

مه پاش

جرثقیل های برجیدر چند شکل مختلف وجود دارند و بازوی متحرک آنها به دو صورت افقی و تاشو ساخته می شود. اصول ساخت استراکچر اصلی جرثقیل های برجی(تاورکرین) خرپا می باشد.
بازوی افقی جرثقیل برجیرا یک گهواره یا واگن حمل می کند و در انتهای بازوی تاشو، قلاب بالابر نصب شده است. بازوهای افقی، بار را تا نزدیکی برج حمل می کنند، در حالی که بازوهای تاشو برای اجتناب از برخورد با موانعی مانند ساختمان های مجاور بالا می روند و این موضوع برای محوطه های کارگاهی محدود، یک حسن به حساب می آید.

انواع جرثقیل های برجی کارگاهی:

1)    جرثقیل های برجی ثابت مستقل
2)    جرثقیل های برجی سیار
3)    جرثقیل های برجی مهار شده ثابت
4)    جرثقیل های بالارونده  (تلسکوپی)

جرثقیل های برجی ثابت مستقل: 

ظرفیت حمل باراین نوع از جرثقیل ها معمولاً از دیگر همتاهای خود بیشتر است. دکل این نوع جرثقیل برجی با کمک پیچ های نگه دارنده و به طرز محکمی به پایه بتنی سطح زمین مهار می شود و یا به قطعه دکل مخصوص که در بتن فونداسیون کار گذاشته شده متصل می گردد.
این نوع جرثقیل برجی به خصوص برای محوطه های ساختمانی محدود مناسب است و حتی المقدور، در جلو ساختمان در حال ساخت، قرار می گیرد و بازوی متحرک آن از طول کافی جهت پوشش تمام سطح افقی ساختمان در حال ساخت برخوردار است.
به طور کلی برج این جرثقیل ثابت است، اما انواع دیگری با برج گردان و بازوی متحرک نیز وجود دارد.

جرثقیل های برجی سیار:

جهت ایجاد پوشش بهتر جرثقیل برجی می توان جرثقیل را بر روی یک ریل مستقر نمود و او را بصورت سیار درآورد.
به این منظور جرثقیل بر روی یک واگن چرخدار سنگین که بر روی ریلی به پهنای 420 سانتی متر حرکت می کند، مستقر می گردد.
شیب این ریل نباید از نیم درصد و شعاع پیچ های بسته شده به ارتفاع دکل نباید از 11 مترکمتر باشد. جهت حفظ ثبات جرثقیل، آماده سازی دقیق و زهکشی مناسب محل مستقر شدن تراورسها و بازرسی و تعمیر منظم آن از اهمیت خاصی برخوردار است. 
نیروی محرکه جرثقیل، برق است و کابل برق رسان به یک قرقره فنردار متصل می شود تا با عقب آمدن جرثقیل کابل اضافی به داخل قرقره کشیده شود و بدین ترتیب خطر قطع یا گیر کردن توسط واگن چرخدار حمل جرثقیل بر روی ریل کاهش می یابد.
میزان ظرفیت باربری و تجهیزات بازوی متحرک جرثقیل سیار، مشابه جرثقیل های ثابت است.

جرثقیل های مهار شده ثابت:

ساختمان این جرثقیل ها مشابه جرثقیل های برجی ثابت مستقل است، اما در ارتفاعاتی مورد استفاده قرار می گیرند که امکان استفاده از جرثقیل های متکی به خود یا سیار وجود ندارد. برج یا دکل جرثقیل به کمک مهارهای فولادی منفرد یا زوجی به ساختمان متصل می شود تا ثبات لازم را کسب کند. به لحاظ اینکه اینگونه مهارها تنش هایی را در ساختمان تکیه گاه ایجاد می کنند، لذا باید هنگام طراحی، اعضا سازهدر محاسبات اعمال شوند تا سازه از مقاومت کافی جهت ساپورت شدن دکل جرثقیل برخوردار باشد. اینگونه جرثقیل ها معمولاً از یک بازوی متحرک افقی استفاده می کنند زیرا چرخش بازوی تاشو برای این کاربرد مناسب نسیت.

جرثقیل برجی بالارونده: 

این جرثقیل ها برای ساختمان های بلند طراحی شده اند و در داخل ساختمان در حال ساخت مستقر می گردند و به ساختمان نیز مهار می شوند. دکل جرثقیل که از میان طبقات عبور کرده تنها به سطحی کوچک (1.5 تا 2 مترمربع) در هر کف نیاز دارد.
کار مهار دکل در سطح زمین به کمک طوق های فولادی مخصوص، قاب و گوه انجام می گیرد.
برای بالا بردن دکل ثابت از وینچ که جزئی از سیستم جرثقیل است استفاده می شود. به طور کلی این نوع جرثقیل نسبت به جرثقیل های برجی ثابت یا مشابه به بازوی متحرک افقی یا تاشو کوچکتری جهت پوشش سطح ساختمان در دست ساخت نیاز دارد و نیز بازوی متحرک جرثقیل از قطعات کوچکتری جهت پوشاندن منطقه ساختمانی که به سادگی جابجا می شوند تشکیل می شود.
در ادامه مطالب به مشخصات فنی و خصوصیات انواع جرثقیل های برجی پرداخته خواهد شد. 

جزئیات جرثقیل برجی، ساخت کارخانه باب کوک ویتز:

مشخصات فنی مربوطه به یک نمونه جرثقیل برجی مهار شده ثابت:

مشخصات فنی جرثقیل برجی سیار، ساخت کارخانه Richier international:

مشخصات فنی جرثقیل های برجی بالارونده، ساخت کارخانه  استارت ویپت:

الزامات تعیین پایداری عقب دستگاه عبارتند از:

  1. طول بوم در حداقل ممکن بکار رود.
  2. بوم یا Troney در حداقل شعاع کاری قرار داشته باشد.
  3. جرثقیل بدون بار باشد.
  4. جرثقیل در حالت تراز قرار گرفته باشد.

 

نوشته های مشابه
خروج از نسخه موبایل