لازم است قبل از مطالعه این مطلب، مطلب زیر را بخوانید:
شهر هوشمند بستری برای درآمدزایی شهری
یکی از مباحثی که در این نشست مطرح شد این بود که « پارادایم توسعه پایدار» واکنشی بود نسبت به انقلاب صنعتی، پایداری زمین، منابع و شهرهای ما. حال در انقلاب چهارم یعنی انقلاب فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) ما داریم وارد یک مرحله جدیدی از شهرنشینی می شویم که اصطلاحا به آن Smart city یا شهر هوشمند می گویند به نظر می رسد که شهر هوشمند تبدیل به یک پارادایم می شود.
بنابراین آیا بعد از شهرهای پایدار و شهر های هوشمند پارادایم دیگری خواهیم داشت اگر شهرهای پایدار جوابی برای مشکلات شهرهای قرن بیستم بودند حتما شهرهای هوشمند هم پاسخی هستند برای مشکلات شهرهای قرن بیست و یکم، زیرا هر دوی آنها به دنبال پایداری محیطی هستند. اتفاقی که برای شهر هوشمند افتاده است این است که امکان استفاده از تکنولوژی را دارد یعنی مدیریت دانش و نوآوری دارد. شهرهای هوشمند دنیا مفهوم شهر هوشمند را صرفا در مفاهیم دیجیتالی جستجو نمی‌کنند در نهایت به سمت زیرساخت‌های سبز می‌روند. شهر هوشمند شهر نخواهد شد مگر اینکه بتواند شهروندانی هوشمند تربیت کند. [مطالعه بیشتر: هوشمند کردن شهروندان، برنامه اول شهرهای هوشمند دنیا].
پس به مفهوم شهر هوشمند پایدار می‌رسیم که بسیار فراگیر است و باید با استفاده از تکنولوژی‌های نوین به سمت فراهم کردن زیرساخت های سبزی برویم که شهر ها را پایدار و تاب آور می کند.
حامد مودب شعار، مدیر پروژه فناوری های نوین مگفا در ارائه خود عنوان کرد:
امروزه در شهرها سفرهای درون شهری و مهاجرت‌های روزانه خیلی زیاد شده و ما را دچار بحران مدیریت منابع می کند. هر شهری نیازمند این است که شهری انعطاف پذیر و تاب آور باشد به نظر می‌رسد فناوری های نوین کلید و راه حل این کار است و عملا ما با مدیریت منابع می توانیم زمینه سازی هوشمندی شهرمان را فراهم کنیم.
بحثی که اینجا وجود دارد این است که ما با سه مقوله شهرهوشمند، شهر الکترونیک و شهری دیجیتال روبرو هستیم. شهر الکترونیک و دیجیتال بسترهای الکترونیکی و نمودهای دیجیتالی شده‌ای هستند که به صورت فیزیکی آن ها را می بینیم. اما شهر هوشمند سرمایه اش بر پایه اطلاعات، تفکر و نگرش مدیریت شهری است و ما اینجا وجود یک سرویس الکترونیکی را ملاک هوشمندی شهر نمی دانیم. اما ارتباط سرویس های الکترونیکی با شهروندان و تصمیم‌گیری مدیریت شهری است که شهر هوشمند را تشکیل می دهد. نکته کلیدی این است که نیازهای شهروندان به عنوان استراتژی اصلی شهر هوشمند باید در نظر گرفته شود بنابراین نیازهای آنها باید استخراج شود. [ مطالعه بیشتر: تفاوت شهر هوشمند، شهر دیجیتال، شهر الکترونیک و شهر در دسترس چیست؟].
به همین خاطر موسسه مکنزی در برزیل پروژه صدای شهروندان یا (city voice) را پیاده سازی کرد تا معیارها و شاخص های مردم را برای کیفیت زندگی جمع آوری و فراهم کند.
بنابراین ما صرفاً با آبیاری هوشمند و حمل و نقل هوشمند به شهر هوشمند نمی‌رسیم. بحث شهر هوشمند در همه ابعاد مدیریت شهری باید زیرساختی برای جمع آوری بیگ دیتا (Big data) باشد .
شهر هوشمند چیست؟ شهر هوشمند یک شهر پایدار و نوآور است و صرفا یک شهر پر از کاربرد های الکترونیکی نیست و طبیعتا باید حواسمان باشد که ذینفعان متعددی را دارد که باید به آنها نیز پرداخته شود.
مطالعه این مطالب هم به شما پیشنهاد می شود:
شهر هوشمند در ایران و چالش های تحقق آن
چگونه شهروندان را برای شهر هوشمند آماده کنیم؟
-
-
-
-
-
-
-
