اجرای سقف کامپوزیت در ساختمان های فولادی

سقف کامپوزیت یکی از سقف های تلفیقی از بتن آرمه و فولاد است و این نوع سقف برای سازه های فولادی و بتنی قابل اجرا می باشد، اما از این نوع سقف، بیشتر در سازه های اسکلت فلزی استفاده می کنند. ترکیب بتن مسلح با فولاد در این نوع از سقف در اسکلت های فولادی را در مطلب زیر بخوانید.

«معرفی متخصص مجری انواع سقف‌های سازه‌ای به شما»

ترکیب بتن مسلح با فولاد در سقف کامپوزیت

ترکیب بتن مسلح با فولاد در سقف کامپوزیت به ترتیب زیر است:

• درسازه های فولادی که در کارگاه ها و کارخانه های صنایع فلزی ساخته و در محل با پیچ و مهره های اتصالی و اتکایی به هم متصل می شوند و اسکلت فلزی را تشکیل می دهند.
• تیرهای فرعی قاب های افقی سازه محاسبه شده و مطابق نقشه به فاصله یک متر از یکدیگر نصب شده اند که روی بال بالایی آن ها قطعاتی از ناودانی نمره 6 یا 8 و به طول 5 سانتی متر به فاصله های مندرج در نقشه ها (بین 30 تا 50 سانتی متر) با اتصال جوشی به تیرهای فرعی متصل شده و پس از نصب کامل سازه فولادی نوبت به اجرای سقف کامپوزیت می رسد.

• در این مرحله ابتدا گروه مجری سقف کامپوزیت زیر بال بالای تیرهای فرعی را قالب بندی می کنند و معمولاً وسط هر کدام از تیرها یک جک می گذارند.جک گذاری در زیر تیرها ضروری نیست، اما با توجه به اینکه بتن در هنگام بتن ریزی سیال مانند است و هیچگونه مقاومتی ندارد، لذا ذرات خمیری بتن، وزن خود را به پایین منتقل می کنند و هیچگونه پیوستگی با هم ندارند، که این پدیده باعث اعمال بار نقطه ای می گردد و پس از خودگیری و عمل آوری (هفت روز پس از بتن ریزی) بصورت صفحه ای عمل کرده و بار ناشی از وزن خود را بصورت یکنواخت و پیوسته به تیرهای فرعی هر قاب افقی اعمال می کنند.
   
• هنگام بتن ریزی چنان چه زیر تیرهای فرعی جک نباشد یک خیز هر چند کم و ناچیز به تیرها، خصوصاً تیرهای وسط تحمیل می شود و به همین دلیل ضرورت دارد وسط دهانه ها، زیر تیرهای فرعی، یک دوتراش و سپس چند جک فلزی یا چوبی نصب شود و خیز منفی نیز تا حد امکان اعمال شود.
• تیرهای فولادی، مانند تیرچه های آن چنان انعطافی ندارند، پس از قالب بندی زیر سقف عمل نایلن کشی روی قالب های چوبی یا فلزی انجام می گیرد، زیرا امکان خارج شدن آب بتن، دوغاب سیمان و خروج بتن از درز قالب ها وجود دارد.
   
• سپس مش روی سقف اجرا می شود که به صورت شبکه ای از میلگردهایی با نمره  8 ϕ  تا 16 ф  مطابق نقشه های اجرایی می باشد.

• فاصله بین میلگردهای شبکه داخل سقف کامپوزیت مطابق نقشه ها خواهد بود. معمولاً فاصله میلگردها از هم 10 سانتی متر است.
   
• سپس فاصله نگهدارها را زیر شبکه می گذارند تا فاصله بتنی حفظ شود.
   
• در برخی از موارد که بار زنده بیشتری بر روی سقف کامپوزیت در نظر گرفته شده مانند انبارهای طبقات فوقانی از دو شبکه میلگرد در سقف استفاده می گردد.پس از این مرحله (اجرای شبکه میلگردها) محل عبور لوله های تأسیساتی غلاف گذاری شده و محل عبور کانال های هوا از سقف با یونولیت پر می شوند و چنان چه کانال های هوا و لوله های تأسیساتی زیاد باشند، آنها را از یک محل از سقف عبور داده و برای آنها داکت تعریف می کنند که باید جداره پیرامونی  داکت ها با میلگردهای اضافه تقویت شوند.
   
• بتن ریزی، آخرین مرحله از اجرای سقف کامپوزیت است که ضخامت آن از 10 سانتی متر کمتر نیست. اما چنان چه از دو شبکه میلگرد استفاده شده باشد، مطابق نقشه های اجرایی ضخامت بتن روی سقف رعایت می شود.

این مطلب ادامه دارد…