محل مناسب قرارگیری مهاربند ها در سازه کجاست؟ نکات طراحی و اجرای آن

مهار بندها را باید به صورت متقارن در پلان تعبیه کنیم تا باعث کاهش فاصله مرکز جرم و مرکز سختی شویم و در نتیجه پیچش را در سازه کاهش دهیم. بهترین مکان بادبند با توجه به محدودیت های نقشه های معماری دهانه های بیرونی سازه می باشند، یعنی هر چه از مرکز جرم فاصله بگیریم و به سمت دهانه های خارجی سازه برویم  زیرا با این کار بازوی مقاوم در برابر نیروی پیچشی ناشی از بار های لرزه ای را  افزایش می دهیم.

می بایست از مهاربندهایی که از دو طرف به یک ستون می رسند ( بادبندهای متعامد ) اجتناب شود زیرا که به دلیل  بوجود آمدن نیروی کشش و فشار زیادی که به فونداسیون وارد می شود که به جهت آن بیس پلیت ها و بولتها سنگین شده و ابعاد فونداسیون جهت جبران تنش ها ابعاد بزرگتری خواهند شد. البته بعضاً این مساله به دلیل کاهش یکی از ستونهای سنگین خود تا حدی طرح را اقتصادی می کند اما به طور کل می بایست سعی کنیم که دهانه های بادبندی در دو جهت متعامد با هم متقاطع نباشند.

از دهانه های خیلی کوچک و خیلی بزرگ برای بادبندها بپرهیزیم. دهانه های خیلی کوچک باعث بالا رفتن سایز ستون و صفحه ستون متصل به بادبند می شوند. غیر از آن سختی دهانه های بادبندی کوچک کم بوده و باعث افزایش میزان دریفت در سازه میشود. دهانه های خیلی بزرگ البته نسبت به دهانه های خیلی کوچک ارجح است ولی به هر حال باید توجه کرد که این دهانه ها باعث بالا رفتن سایز بادبند به دلیل طول کمانشی زیاد آنها می شود. غیر از آن طول زیاد پروفیل خود باعث افزایش وزن اسکلت سازه و غیراقتصادی شدن طرح میشود.

در یک قاب ترجیحاً در دهانه های متوالی بادبندگذاری نمایید. این مساله نسبت به بادبندگذاری در دو دهانه غیرمجاور در یک قاب در ارجحیت است. در حالی که اگر دو دهانه غیر مجاور بادبندگذاری شوند 4 ستون متصل به بادبند خواهیم داشت که هر 4 ستون به همراه صفحه ستون و پی زیر آنها دارای سایز بالایی خواهند بود و برش پانچ نیز افزایش خواهد یافت.
جهت توزیع تنش بهتر و همچنین اقتصادی شدن طرح بهتر است در طبقات بالا از تعداد دهانه های کمتر جهت بادبند گذاری استفاده نموده و در طبقات پایین این تعداد دهانه ها را به تدریج اضافه کرد.

تعداد کل دهانه های بادبندی باید با یک فرآیند سعی و خطا به گونه ای به دست آید که از لحاظ اقتصادی سازه بهینه گردد و ملاحظات اجرایی نیز در نظر گرفته شود. اما به هر حال توصیه می شود که در هر جهت حداقل دو دهانه به صورت متقارن وجود داشته باشد.

از قرار دادن دهانه های بادبندی مجاور داکت ها که اتصالی به سقف ندارند خودداری کنیم. در کل توجه کنیم که دهانه بادبندی اتصال کافی به دیافراگم سقف جهت توزیع متقابل نیروها بین بادبند و سقف وجود داشته باشد.

تا حد امکان افزایش معقول تعداد دهانه های بادبندی که باعث کاهش آپلیفت در پای ستون و سبک شدن ستون و صفحه ستونهای دهانه بادبندی می گردد همچنین اجرای بادبند اطراف باکس پله اشکالی ندارد ولی بایستی حتماً به دیافراگم صلب سقف متصل شود.