در حال حاضر مرو (MERO) پر کاربرد ترین سیستم سازه فضایی در ایران بوده و زیر مجموعه ای از سیستم پیوند های گوی سان است. اتصالات این سیستم شامل یک گره می باشد که از فولاد فشرده کروی شکل ساخته شده است. بر روی این گره سوراخ هایی واقع شده است که اعضای اصلی لوله ای با مقطع دایره ای و توخالی را از طریق پیچ و مهره به این گره متصل کرده و در نهایت با پوششی مخروطی شکل به گره جوش داده می شود. این اعضاء عمدتا به صورت پیش ساخته بوده و در محل پروژه به یکدیگر متصل می شوند.
اجزای تشکیل دهنده ی سازه فضا کار در سیستم مرو:
- گوی
عبارت است از یک کره فولادی تو پر که به منظور ایجاد پایداری و ارتباط بین اعضای سه بعدی به کار می رود. گوی ها خود و اعضا مربوطه شان را در یک موقعیت ثابت نگه می دارند و باعث ایجاد تعادل بین نیروهای اعضا می شوند.
2. مخروطی
جهت ملاحظات هندسی در محل اتصال المان به گوی از قطعه مخروطی شکل فولادی که به لوله جوش می شود، استفاده می گردد. این قطعه دارای دو نوع کششی و فشاری است که مهمترین نقش آن جلوگیری از تراکم لوله های در نزدیکی گوی می باشد.
3. لوله:
عضو دیگر سازه ها که جهت تحمل نیروهای محوری (کششی، فشاری) به کار می رود لوله ها هستند که دو انتهای آن ها بریده شده و سر آن ها به وسیله قطعه مخروطی که اتصال آن ها را با سایر قطعات امکان پذیر می سازد، جوش می شود.
4. پیچ:
یک اتصال جدا شدنی بوده و جهت انتقال نیرو از آن کمک گرفته می شود . درحالت کششی عمل می کند و نیروی کششی از کل پیچ به نشیمن گاه مخروطی انتقال پیدا می کند.
5. اسلیو (غلاف):
مهره ای است که در حالت فشاری کاربرد داشته و جهت محکم نمودن پیچ ها در داخل گوی نیز استفاده می شود. اسلیوها به دو شکل شیاردار و سوراخ دار تولید می شوند که توسط پین به پیچ متصل می گردند.
جهت مشاهده ی نقشه های اجرایی و جزئیات مربوط به اجزای سیستم مرو اینجا کلیک کنید.
انواع گره در سیستم مرو
الف- گره کروی: این گره در بالا به صورت پیش فرض برای اجزای این سیستم توضیح داده شد.
ب- گره صفحه ای
ج- گره کاسه ای
د- گره استوانه ای
ه- گره بلوک