بررسی روش اجرای کف های کاذب

کف کاذب

این نوع کف ها بدلیل سرعت بالای اجرا، مصالح متنوع مورد استفاده در آن از قبیل آلومینیوم، فولاد، چوب، سنگ، سرامیک، شیشه و مصالح دیگر، امکان قابلیت جابجایی و نصب ساده و ابعاد متنوع، مورد استقبال بسیاری از طراحان جهت اجرا در اماکن مختلف بخصوص مکانهای صنعتی، اداری و پر تردد قرار گرفته است.

در بسیاری از مواقع که امکان عبور دادن تاسیسات از زیر سقف مقدور نباشد، می توان آنها را با عبور دادن از کف و ایجاد کف کاذب به جای سقف کاذب، این مشکل را حل نمود. در بازسازی ساختمانها، بخصوص اماکن اداری، این مساله بسیار مشاهده میگردد که میتوان به سادگی با بهره گیری از کفهای کاذب تاسیسات را از زیر آن عبور داد.

روش اجرای کف های کاذب

جهت اجرای کفهای کاذب قبل از هرچیز باید، زیرسازی های لازم با توجه به جنس کف کاذب انجام شود. این امر میتواند بوسیله پروفیلهای فلزی و توسط جوش، پایه های پیش ساخته فلزی و بوسیله پیچ و مهره و چسب، پایه های پلاستیکی و یا حتی چوب اجرا گردد.
مراحل اجرایی زیرسازی بوسیله پروفیل فلزی بدین صورت است که ابتدا پایه های اصلی را باتوجه به تراز مورد نیاز روی کف مورد نظر نصب می نمایند. سپس پروفیلهای باربر را با درنظر گرفتن بار وارده به آن، به پایه های نصب شده به کمک جوش متصل می کنند تا سطحی کاملا تراز ایجاد گردد و در نهایت پروفیلهای فرعی را با فاصله های یکسان و مورد نیاز مصالح کفسازی روی پروفیلهای باربر جوش داده و در صورت نیاز ضد زنگ آن را اجرا می نمایند. این نوع زیرسازی در بسیاری از مواقع برای نصب چوب و یا فلاورباکس (Flower Box) در فضاهای باز مورد استفاده قرار می گیرد. 

زیرسازی های چوبی نیز معمولا مطابق روش فوق صورت می پذیرد. با این تفاوت که میتوان بجای پایه های چوبی از پایه های با مصالح دیگر استفاده نمود و اتصال پروفیل های اصلی و فرعی (در صورت نیاز) به یکدیگر معمولا توسط میخ عملی می شود و پس از تکمیل زیرسازی قطعات نهایی کف، از یک سمت روی زیرسازی توزیع شده و به کمک پیچ های سرمته به زیرسازی متصل می گردد. لازم به ذکر است، استفاده از زیرسازی های چوبی در فضای باز پیشنهاد نمی گردد، زیرا در اثر عوامل جوی و رطوبت، این نوع زیرسازی دچار آسیب خواهد شد.

زیرسازی در مواقعی که نیاز به استفاده از کف کاذب پانلی باشد، عموما بوسیله قطعات و پروفیلهای آماده صورت می پذیرد. در این نوع زیرسازی، ابتدا پایه های اصلی باتوجه به تراز کف مورد نیاز رو کف توزیع میگردد. این پایه ها دارای انواع قابل رگلاژ و غیر قابل رگلاژ می باشد و از عموما بوسیله پلاستیک و یا فلزی ساخته می شود. پس از قراردادن پایه ها با فاصله های منظم، پروفیلهای اصلی و فرعی روی آنها قرار داده شده و به پایه متصل می شود. سپس تایل های مورد نظر رو کف پخش می گردد و در نهایت در صورت نیاز، قطعات درزیندی در فاصله مابین تایلها قرار میگیرند تا عملیات هوابندی نیز اجرا شده باشد.

مزایای کفهای کاذب

–    دسترسی آسان به تمامی تاسیسات (برق، لوله کشی، کانالها و …) از طریق بلند کردن آسان هر یک از پانلهای کف کاذب
–    رفع مشکلات مهندسی نصب و تاسیسات و طراحی در هر مرحله از بهره برداری
–    امکان ایجاد اصلاحات و تغییرات مقتضی در کمترین زمان ممکن و کوتاه شدن زمان اتمام پروژه
–    امکان جابجایی کلیه تاسیسات به مکان دلخواه و قابلیت جمع آوری و نصب مجدد
–    کاهش هزینه های ساخت نسبت به ساخت سنتی
–    عدم نیاز به لوله کشی یا سیم کشی عرضی و امکان ایجاد تهویه از کف
–    کاهش هزینه تعمیرات و نگهداری
–    امکان تنظیم ارتفاع و رگلاژ تا 3+ سانتیمتر
–    کاهش وزن سازه و بار مرده ساختمان
نوع روکش کف کاذب بستگی به محیطی دارد که  کف کاذب در آن استفاده می شود ..بطور مثال در محیطهایی مثل اتاق سرور و اتاق کنترل باید حتما از کفپوشهای با خاصیت آنتی استاتیک استفاده کرد و یا در محیط های بیمارستانی و لابراتوارها باید حتما از کفپوش های مخصوص clean room استفاده شود.

مطالب مرتبط با این مقاله را در کارگشا دنبال کنید:

منابع :

به منظور آشنایی بیشتر با این مبحث و رسیدن به جواب سوالات خود و یا ارائه هر گونه انتقاد و پیشنهاد به بخش مشاوره آنلاین کارگشا مراجعه فرمایید.

خروج از نسخه موبایل